Diamant voor echtpaar Christianen-van Beers: ‘Knap hé, dat we het zolang volhouden’
Door: Johan Wagenmakers AlgemeenHOEVEN - Rien Christianen (85) en Nelly van Beers (82) hebben op 23 april hun 60-jarig huwelijksfeest gevierd. Op die dag in 1964 is het echtpaar in Zevenbergen zowel voor de kerk als voor de wet getrouwd. Uit het huwelijk zijn twee kinderen en zes kleinkinderen voortgekomen. Locoburgemeester Hans Wierikx kwam langs om namens de gemeente de hartelijke felicitaties over te brengen.
Nelly is geboren en getogen in Zevenbergen, vandaar dat het huwelijk daar gesloten is. Rien komt van de Bosschendijk in Hoeven en komt uit een gezin met acht kinderen. “We waren wel met z’n achten, maar ik had alleen maar zussen”, zegt hij glimlachend.
Ze hebben elkaar ontmoet met carnaval in Zevenbergen. “We hadden lekker gedanst en gehost, gaven elkaar een kusje en spraken af om elkaar morgen weer te zien”, vertelt Nelly. “De volgende dag zag ik drie meiden aankomen en wist ik toch niet meer welke het was”, schaterlacht Rien. “Ik heb hem toen maar gered en ben zelf naar hem toegelopen. Anders had hij het écht niet meer geweten”, vult Nelly aan.
Na een paar jaar verkering wisten ze zeker dat ze voor elkaar bestemd waren. Gefeest werd er in het café van Toontje den Ouden in Zevenbergen. “Wat was het die dag toch slecht weer. Alleen maar regen.” Als pas getrouwd stel gingen ze in Hoeven wonen. “Eerst in een piepklein huisje in de Hofstraat en nu al meer dan 58 jaar hier in hetzelfde huis in de Akkerlingen. Op enkele mensen na zijn wij de enigen die er nu nog steeds wonen.”
Pijpfitter
Rien heeft een opleiding tot machine-bankwerker gedaan bij ambachtsschool Don Bosco in Etten-Leur en is op zijn veertiende jaar gaan werken bij een ijzergieterij aan de Hoevenseweg. Na zijn militaire dienst werd hij via een koppelbaas bij meerdere bedrijven te werk gesteld. “Dat was als pijpfitter bij Shell Pernis en daarna in Moerdijk, maar ook bij ESSO in Antwerpen.”
Zelfs na zijn VUT ging hij nog 17 jaar door. “Tot mijn 80 jaar heb ik gewerkt en we hebben nog niks. Alles is opgemaakt”, lacht hij. Nelly heeft uiteraard bij haar thuis meegeholpen in de huishouding. “Bij de aanleg van de Rijksweg moest ik koffie zetten in de keet. Dan fietste ik daar naartoe en zorgde dat alles klaarstond voor de werkmensen. Dat heb ik een jaartje gedaan.”
Gouden ring
Nelly heeft met het spelen van bingo haar favoriete bezigheid. “Dat doe ik het liefste.” Rien heeft meerdere hobby’s gehad. “Ik heb een Duitse dog en een pekinees gehad en jarenlang duiven gehouden. Een keer heb ik een nationale prijs van 75 gulden gewonnen. Daar heb ik Nelly een gouden ring voor laten uitzoeken.”
Aan het kweken van kanaries kwam een einde toen Rien een ratten- en muizenplaag niet de baas werd. Ze gingen ook veel en graag dansen op zaterdagavond bij Parkzicht in Sint Willebrord. “En we reden altijd veel naar rommelmarkten toe. Daar zijn er nu niet veel meer van over.”
Rode wijn
Tot zes jaar geleden werden de vakanties 30 jaar doorgebracht in een huisje in Dénia in Spanje. “Daar zijn we via een advertentie in de Autokampioen aangekomen en huurde we elk jaar opnieuw.” De afstand van bijna 2000 kilometer werd door Rien het liefst in één ruk gereden. “En van mezelf moest ik er dan ook nog voor een bepaalde tijd zijn.” In al die ritten heen en weer naar Spanje hebben ze op één lekke band na nooit autopech gehad.
“Toen werd ik nog boos ook en smeet met een koffer om de reserveband te pakken. Kwam er even later een rode vloeistof uitgelopen. Was ik helemaal vergeten dat er een fles rode wijn in de koffer zat, haha.” De laatste vijf jaar werd er onderweg wel een tussenstop gemaakt in een hotel. “Dan waren de laatste kilometers de volgende dag vaak nog zwaarder dan als we doorgereden hadden.”
Bups
Om het diamanten huwelijk te vieren hebben ze met de eigen familie een lang weekend in een park bij Veenendaal doorgebracht. “Met de hele bups in twee huisjes. Alleen het gezin van onze zoon Pieter ontbrak helaas, omdat hij al zeven jaar in Ierland woont en het door omstandigheden niet mogelijk was om over te komen.” Na het familie-uitstapje was er nog een gezellig en feestelijk samenzijn bij café ’t Strooien Huis.
“Knap hé, dat we het zolang met dezelfde volgehouden hebben. We hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden en bij iedereen zal toch wel eens wat voorgevallen zijn?”
