Leen de Looff uit Kortgene krijgt gemeentepenning voor heldendaden na Ramp

KORTGENE - Uit handen van burgemeester Loes Meeuwisse van de gemeente Noord-Beveland heeft Leen de Looff uit Kortgene de gemeentepenning uitgereikt gekregen, als blijk van waardering voor de inzet van hem en zijn familie tijdens de Watersnoodramp van 1953. In de rampnacht en de dagen erna redde hij vele levens en werden er in het café van zijn ouders, De Graaf van Buren, vele mensen verzorgd. 

De Looffs echtgenote had een winkel aan huis in de Hoofdstraat en achter het huis had De Looff zijn eigen garage waar hij sleutelde aan vrachtwagens en auto’s. Het was op die plek dat hij zich realiseerde van welke schaal de Ramp die nacht zou zijn. ‘’Ik hoorde het water aankomen waarna ik snel twee auto’s en een vrachtwagen uit de garage ben gaan halen’’, vertelt hij. ‘’Toen ik uit de vrachtwagen stapte, stond ik al tot voorbij mijn middel in het water. Dat baarde me grote zorgen. Ik ben snel naar de haven gegaan om te helpen het water tegen te gaan.’’ 

Er was die nacht een feest in de Korenbeurs waarbij vele dorpsgenoten aanwezig waren. Eenmaal aangekomen bij de haven zag De Looff de havenmeester uitgeput over een hek hangen en besloot hem op zijn schouder naar huis te brengen. ‘’Hij durfde niet naar huis, dus heb ik hem thuis gebracht en op het hart gedrukt boven te blijven, omdat het water nog meer zou stijgen. Later is hij waarschijnlijk alsnog zijn dove vrouw gaan zoeken. Tevergeefs, omdat zij het water niet heeft horen aankomen en in de bedstee beneden bleek te zijn verdronken. Een tijd later hebben we ook de havenmeester terug gevonden.’’

Fataal

Toen De Looff na het thuis brengen van de havenmeester in het café aankwam vroeg zijn moeder of hij en zijn broer Bas eens wilden gaan kijken bij hun opa aan de Torendijk. ‘’Daar vonden we een complete ravage. Sommige huizen waren al verwoest en andere stonden tot het dak onder water. Op het dak van het huis dat met de ‘goede kant’ ten opzichte van de golven stond, en dus nog niet was ingestort, zaten misschien wel dertig mannen, vrouwen en kinderen. We hebben ze aangespoord om zoveel mogelijk dakpannen van het dak te gooien, zodat het houtwerk niet zou zinken door het gewicht wanneer het dak los zou komen. Niet veel later kwamen we aan de Torendijk ook een schooljuffrouw en haar gezin tegen. We riepen dat ze een aantal meter moesten zwemmen zodat we ze dijk op konden trekken, maar dat lukte niet omdat haar vader op leeftijd ook in het huis zat. Na een kort moment van twijfel en geroep kwam er een grote golf die het complete huis deed instorten en het hele gezin fataal werd.’’
Bij verschillende huizen wisten de broers nog vele mensen te redden, waarna de meesten van hen werden opgevangen in De Graaf van Buren. ’We deden ons best om overal eten en andere benodigdheden vandaan te halen. Al het brandhout bijvoorbeeld was nat dus hebben we met een bootje telefoonmasten omgezaagd, omdat die aan de bovenkant nog droog waren. Op een gegeven moment kwam er een vliegtuig vanuit Engeland die pakketten met brood en ander eten neerlieten. Beleg kwam dan weer van het plafond bij de slager, want de worst die daar was blijven hangen was immers droog gebleven.”

In de weken erna heeft familie De Looff honderden mensen verzorgd en onderdak gegeven.