Cor verzamelt brandweerauto’s: ‘Mooie wagens kosten soms een vermogen’

Bijna alles wat rood is, is een brandweerauto. Zo erg is het ook weer niet met de verzameling model brandweer autootjes van Cor van Ginneke, maar ze zijn wel bijna allemaal rood.

Hoe ben je begonnen? Van lieverlee en dat zijn er nu meer dan 100 geworden. In een paar vitrines staan ze keurig op rij. Ook Dinky Toys. Ik ga nog wel eens naar beurzen en dan kom je de mooiste exemplaren tegen. Dat kost soms een vermogen. Daar staat een model, waar ik nog in het gulden-tijdperk 500 gulden voor neer heb moeten tellen. Op vakanties kom je weer andere soorten brandweerauto’s tegen. In Oostenrijk kwam ik een brandweerauto op rupsbanden tegen en in Duitsland een brandweer bus. Hier nog 2 helikopters.”

Er is veel variatie in de verzameling. De moderne brandweer auto’s en ladderwagens uit Amerika, maar ook de heel oude modellen uit vroeger tijden. Voor de foto is alles uit de vitrine kast gehaald en op een behangtafel uitgestald. Maar de helft van de verzameling kan erop. Het favoriete exemplaar van Cor, een VW bus brandweerauto met veel slangen, houdt Cor in zijn hand tijdens het maken van de foto.

Cor heeft 31 jaar als vrijwilliger bij de brandweer in Zevenbergen veel meegemaakt, ook vlak voor zijn deur aan de Langeweg. Cor: “Naast de ventweg was vroeger een sloot, maar die is ooit opgeofferd voor de provinciale Rijksweg. Daar lag toen ook een brede strook met van die Belgische kasseien van die grote mannen. Als ze dan op die strook kwamen, dan gebeurde het nog wel eens, dat ze in de slip raakten. En dan heb ik meegemaakt dat de koplampen voor mijn deur lagen.” 

Het huis, waar Cor al heel zijn leven (80 jaar) woont, bestaat al 100 jaar. Hij laat een foto zien. En dan zie je nog de sloot tussen de ventweg en de provinciale weg. “In mijn vrije tijd ben ik gaan scheidsrechteren. De conditie, die ik nodig had voor de brandweer, kon ik goed gebruiken als scheidsrechter en ook anders om en dan elke zaterdag fluiten door heel Nederland. Als vrijgezel had ik alle tijd aan mezelf.”

“Af en toe ging mijn moeder mee, want die heeft een schoonzus wonen in Kampen en als ik naar Oldebroek ging, was dat vlak bij, een kilometer of acht er vandaan en dan zette ik haar af en dan even koffie drinken en ‘s avonds na het voetballen ging ik ze weer ophalen. Dat was dan voor haar een leuk uitje.”

Als scheidsrechter ooit in de in de problemen gekomen? “Af en toe zijn ze boos, maar dat ben je wel gewend. En nou is het veel erger. Je bent je leven niet meer zeker. Als ze bij mij vervelend waren kregen ze een kaart en anders hupsakee wegwezen”.

De collectie deels uitgestald.  - Foto: Tom Rietveld