Frans van Houwelingen:  'Juist door mensen de kant van preventie te laten zien, opent het hun ogen'
Frans van Houwelingen: 'Juist door mensen de kant van preventie te laten zien, opent het hun ogen' Foto: Luuk Roozeboom
AAN DE KEUKENTAFEL

Frans van Houwelingen: ‘De oplossing is soms zo simpel’

Door: Addo Sprangers Algemeen

Hoe was jij op de middelbare school? Waar lagen je interesses?

Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in gezondheid. Ik weet nog: vroeger, op de kleuterschool, moesten we een tekening maken van wat we later wilden worden. Ik had de vraag anders geïnterpreteerd dan mijn medestudenten, want die hadden allemaal een politieman en een brandweerman getekend. Ik had een oud mannetje getekend want ik wilde oud worden. Dat is iets wat mij van binnen altijd al bezighield. Dat is altijd een drijfveer van: hoe word je nu gezond oud? Het is mentaal maar ook lichamelijk.

Vroeger heb ik atheneum gedaan en daarna ben ik naar de Mariniers gegaan. Elite-eenheid van de Marine. Dat was om te ontdekken van: waar ligt mijn lichamelijke grens? Nou, daar kom je bij de Mariniers echt wel achter. Daarna ben ik de sportacademie gaan doen, de opleiding gymleraar, met het idee dat ik daarna fysiotherapie ging doen. Gaandeweg is echter mijn interesse verschoven en heb ik boeddhistische psychologie gestudeerd. Daarna taoïstische filosofie en uiteindelijk nog klassiek Chinese geneeskunde.

Een grote switch van de Mariniers, toch een soort machocultuur is, naar de je huidige vak. Heb je je daar wel op je gemak gevoeld bij de marine?

Ja, ik kan alleen niet zo goed omgaan met discipline. Daar word je bij de Mariniers natuurlijk sterk aan onderworpen. Een baan met een leidinggevende boven me was ook niet alles, dacht ik. 

Ondernemen was een logischere richting. Ik ben gaan onderzoeken: waarom worden mensen ziek? Wat is de basis van gezondheid? Als je mensen vraagt: ‘Wat is het belangrijkste in je leven?’ dan zeggen ze allemaal: ‘Gezondheid’, maar vervolgens geven ze wel aan daar bijna geen tijd aan te besteden. We gaan steeds vaker naar iemand toe als we ziek zijn, maar we moeten ook kijken naar preventieve geneeskunde: het voorkomen van ziektes.

Hoe is de start van je onderneming gegaan?

Ik kwam Nandi tegen. Zij is natuurgeneeskunde psychotherapeut en had al een praktijk in de geestelijke kant. In 2008 zijn we samen dit bedrijf begonnen. Aan de ene kant behandel ik klachten, maar aan de andere kant geef ik mensen ook inzicht in waarom ze ziek zijn. De kans op succes is groter als je weet waarom je ziek bent, want dan kun je het beter genezen.

We leven in een Westerse maatschappij. Wij zijn meer met de oplossing bezig dan met de oorzaak. Hoe hebben jullie het bedrijf groot kunnen maken?

Wat je zegt is waar, maar juist door mensen de kant van preventie te laten zien, opent het hun ogen. 

De oplossing is soms zo simpel. Ik had ooit een cliënt uit Rijsbergen, die moest altijd binnen een kwartier nadat hij gegeten had overgeven. Hij had allerlei onderzoeken gehad, maar zonder resultaat. Via-via kwam hij bij ons terecht en begint zijn verhaal te vertellen. Ik was hem aan het observeren, maar hij praatte zó snel en ik kon hem amper verstaan. Ik zeg: ‘Joh, weet je wat we gaan doen? Ik ga je voeding aanpassen en iedere hap die je neemt, ga je 32 keer kauwen. Gelijk het aantal tanden en kiezen in je mond.’ Hij was echt iemand van: gauw, voort, hup. Hij vroeg om uitleg. Ik legde hem uit dat hij nogal snel praatte en dat ik dacht dat hij vast ook snel at. Het brood gaat dan onverteerd in zijn maag en als je dat maar lang genoeg doet, dan gaat het vanzelf irriteren. Binnen twee dagen was het probleem weg. Zo simpel kan het zijn.

Jij moet jezelf ook blijven ontwikkelen neem ik aan. Waar haal jij je kennis vandaan?

Ik lees veel over de echte filosofie, hoe de Chinese geneeskunde is ontstaan, en dat terugbrengen naar deze tijd. We zijn nu bezig met een nieuw programma: Zo word je honderd? Zo word je honderd, door jezelf af te vragen: ‘Wat kan ik nu in mijn leven nu zelf al doen?’ Ik ben ook verplicht om bijscholing te hebben, dus dat volg ik dan ook.

Zijn er ook momenten geweest waarvan je dacht: dit is beslissend voor het bedrijf.

Nandi: Midden in de financiële crisis gingen wij naar een andere locatie verhuizen, naar Voorsteven 26 hier in Etten-Leur. Iedereen zei toen: ‘Zo, in de crisis naar zo’n pand?’ Dat was voor ons best een stap, maar we hadden daar alle vertrouwen in en het is goed gekomen. We hadden eerst een praktijk aan huis, dat was niet meer te doen. Het groeide zo snel.

Frans: Iedereen die bij ons komt, krijgt een vergoeding vanuit de zorgverzekeraar. Daar moeten wij veel voor doen, want er komen steeds scherpere eisen voor bijscholing en dergelijke. 

We moeten telkens twee jaar vooruitlopen om te bedenken denken wat een zorgverzekeraar gaat doen, om te voorkomen dat ze in een keer zeggen: ‘Ja, volgend jaar vergoeden we dat niet meer en dat niet meer’. Dat is ook een onderdeel van de preventieve kant.

Hoe houden jullie de balans tussen werk en privé?

Als we vergaderingen hebben, gaan we wel altijd vergaderen in het pand, dit doen we niet thuis. We willen het echt gescheiden houden. 

Met de praktijk aan huis was het wel anders, natuurlijk. Dan kwamen er zondagmiddag mensen voorbijlopen van: ‘Hé, hier moet ik maandag zijn’. En dan gingen ze ook echt naar binnen gluren. Als we ’s avonds naar huis gaan, laten we het ook los.

Nandi: Het zit verweven met ons leven. We zeiden wel voor de crisis: ‘Als één van ons het niet meer leuk vindt, dan stoppen we ermee en gaan we iets anders doen’. Daar zijn we heel makkelijk in.

Met wie zou jij aan de keukentafel willen zitten?

Ik zou wel eens met Hugo de Jonge aan tafel willen zitten. Onze Minister van Gezondheid. 

Met hem bespreken of we het Zorgsysteem nou niet slimmer in kunnen richten, dus meer naar een preventieve vorm gaan kijken. Als je ziek bent, ga je nu naar iemand die verdient aan het feit dat jij ziek bent. 

Ik geloof niet in complottheorieën, maar het is wel merkwaardig dat financieel niemand erbij gebaat is dat je beter wordt. Dat accepteer je toch niet? Ik zou het met Hugo de Jonge daar wel eens over willen hebben.

Leeftijd:
56 jaar

Kinderen:
Randel, Levi, Max, Kai, vier jongens. Twee ervan wonen nog hier thuis. Rendol woont op zichzelf en Levi woont bij zijn moeder.

Bedrijf:
Gezondheids Studio Welzijn.

Hobby’s:
Ik lees graag, luister veel muziek en ik klus ook graag aan ons huis. Ik hou van lazy muziek, dus rustige muziek. Dat kan jazz zijn of new age, als het maar rustig is. In de praktijk bij ons draaien we ook altijd muziek, dan is het wel fijn dat mensen daar liggen en kunnen ontspannen. Het is veelal Indiase en Oosterse muziek, het zijn meer klanken.

Frans van Houwelingen

Afbeelding


Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief