Afbeelding
Foto: Lya van Dorst

Sint-Norbertusparochie neemt afscheid van pastoraal team

Door: Marloes Otte Algemeen

ROOSENDAAL – Ronald van Bronswijk (58 jaar) en Mary Zopfi (48 jaar) hebben in een afscheidsviering in de O.L. Vrouwekerk afscheid genomen van De Norbertusparochie. De kerk gaat een andere invulling geven aan het pastoraal team en in november vorig jaar kregen beiden te horen dat Paters het pastoresteam komen vervangen.

Ronald beleefde de viering als verrassend. “Ik voelde de gemeenschap heel nabij, er waren veel bekenden. Dat sterkt de 4 jaar dat ik hier geweest ben.” Hij vertrekt binnenkort naar Made, waar hij zijn werk als priester zal voortzetten. Dichterbij familie en vrienden, daar kijkt hij naar uit. Mary gaat werken als geestelijk verzorger in het Bravis Ziekenhuis in Roosendaal en Bergen op Zoom, tijdens corona heeft ze hier al ervaring in opgebouwd. 

Gemengde gevoelens

Beide hebben door emoties moeten werken toen het nieuws kwam. Mary: ”Ik heb ermee geworsteld, je gaat je vragen stellen als voel ik me nog thuis in het instituut en spreek ik nog de juiste taal? Je doet het vanuit je hart en mensheid en dan valt het niet mee als je opeens opzij wordt gezet. Maar misschien was dit zetje nodig om een nieuwe weg in te gaan.” Ronald vult aan dat hij meer naar de organisatie van de kerk ging kijken. “Wat heeft de kerk ervan gemaakt met al zijn regeltjes, gaat het nog wel om de mens en hoe verhoudt zich dit met het evangelie?” 

Mary vindt het lastig dat de parochie zelf het pas veel later wist. Voor Mary’s gevoel laat ze de mensen in de steek, onder de parochianen leeft een gevoel van machteloosheid. Ronald heeft vaker met dit bijltje gehakt, iedere 3-4 jaar verhuist hij. “Ik stond er altijd voor open, waar ik nodig was ging ik heen. Maar nu word ik ouder en ik merk dat ik meer terug wil vallen op mijn basis. Ik wil niet steeds 1,5 uur hoeven te rijden om bij familie te kunnen zijn. Het toeval wil dat Made juist een pastoor voor langere termijn zoekt.” Ze hopen dat het nieuwe team oppakt wat nu is opgebouwd, ook met de fijne vrijwilligers die voor de parochie werken. Mary: “Ik heb nu na 2,5 jaar pas het gevoel dat de mensen mij en ik de mensen leer kennen. De grond begint nu pas vruchtbaar te worden.”

Trots

Mary vond het aanvankelijk spannend om te wonen en te werken in dezelfde plaats. “Mijn kinderen hebben meer kunnen zien van mijn werk, dat was een leuke ervaring in ons gezin. Maar ook hoe reageren ouders op school dat ik pastor ben, heeft dat effect op de kinderen? Gelukkig was het alleen maar positief. Maar ook, we hebben ondanks of juist dóór corona als parochie laten zien dat met mee te veren, we een verhaal hebben, voor jong en oud.”

Ronald is trots dat mensen hem het vertrouwen hebben gegeven. “Ik mag al bijna 25 jaar priester zijn, het is mega dat mensen je zoveel kunnen toevertrouwen en dat ik hen in hun geloof mag begeleiden.” Leuk aan Roosendaal vond hij de carnaval- en kermisvieringen. “De vieringen zijn op andere plaatsen dan in de kerk. Er zijn dan bijvoorbeeld veel carnavalvierders die je normaal niet in de kerk ziet. Ik vind het leuk ze daar wel te treffen.” Maar hij laat Roosendaal nu achter zich, hij is niet iemand van achterom kijken. Mary zal wellicht nog mensen treffen vanuit haar nieuwe werk. “Mijn plek is hier in Roosendaal.”



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief