Afbeelding
Foto: Collectie Jeroen van den Heuvel

CEO Jeroen van den Heuvel van ASC: ‘Het draait om het team’

Door: Advertorial Algemeen

Jeroen begon als lasser en bouwde zijn eenmanszaak uit tot het huidige ASC in Etten-Leur: een onderneming die klimmaterialen, zoals (rol)steigers en trappen, produceert en wereldwijd verkoopt. Bij ASC zijn inmiddels ruim 200 mensen in dienst.

Is “Jeroen van den Heuvel “ het Brabantse verhaal van de krantenjongen tot de krantenmagnaat?

“Haha, wat zal ik zeggen….het is een feit dat ik 30 jaar geleden met MAVO 4 op zak geïnteresseerd raakte in het lassen van aluminium en roestvrij staal. School was niets voor mij. Ik was te onrustig en  moest met mijn handen bezig zijn.  Een eigen horecazaak leek me geweldig, maar dat was als 17- jarige natuurlijk  niet haalbaar. Ik woonde met mijn ouders aan het einde van de Krekelweg in Prinsenbeek. Om laswerk te krijgen plaatse ik een kleine advertentie in een lokaal blaadje: “Aluminium laswerk? Breng het naar ons!” Ons, dat was ik dus. Mijn eerste klusje kreeg ik van aannemer Boot, de reparatie van een rolsteiger. Toen de voorman hem kwam ophalen in mijn werkplaats, dat was de schuur in onze tuin, betaalde hij spontaan het dubbele van de 150 gulden die ik vroeg: “Je vraagt veel te weinig en ga wat doen met dat lassen”. Da’s wel gelukt.”

Was het dan zo bijzonder wat je deed? 

“Ja, want klimmaterialen zoals steigers werden nooit gerepareerd: men kocht gewoon nieuw spul . Ik was de eerste die dat deed. De eerste 1500 gulden die ik verdiende,  investeerde ik in een advertentie in de Telegraaf. Daarna ging het echt heel hard. Er meldde zich een groot bedrijf uit Helmond, die een complete vrachtwagen vol te repareren spul bracht. Die heb ik handmatig uitgeladen: ik had mijn lasapparatuur, verder niets, laat staan een vorkheftruck. De schuur werd veel te klein, dus huurde ik bij varkensboer Ad van Gils ruimte in de stal die hij niet gebruikte. Dat groeide snel uit naar 2500 vierkante meter en op mijn 22e had ik zo’n dertig man in dienst. Maar pas op: het was niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Als je zo hard groeit, kom je echt wel eens krap bij kas te zitten. Ik heb soms spullen van de zaak moeten verkopen om salarissen te kunnen betalen.”

Je bent ook een bekende naam in de autosport, toch?

“Naast de horeca was racen mijn jongensdroom. Tijdens kartwedstrijdjes was mij al wel duidelijk geworden dat ik talent op dat gebied had. Ik was 26 en toen kwam RTL 7 met het programma Extreme Drivers Challenge. De winnaar van het programma kon een race licentie krijgen. Wist ik veel dat  14.000 mensen zich inschreven. Lang verhaal kort: ik won en daarna ging er een wereld voor mij open. Ik kreeg aanbiedingen van alle automerken en ik heb de hele wereld over gereisd om te racen. Zes keer de 24 uur van Dubai, de 24 uur van Daytona in Amerika: in totaal heb ik vijfendertig  24-uurs races gereden en een groot netwerk in die wereld opgebouwd. Mannen als Jeroen Bleekemolen en Tom Coronel zijn goede vrienden gebleven. Er is daarbij overigens één grote overeenkomst met mijn bedrijf: het team. Natuurlijk staat er één poppetje vooraan bij een bedrijf  en zit er één man tegelijk achter het stuur in een race, maar neem van mij aan: zonder een goed team achter je doe je niets. Het draait om het team.”

Ondanks je successen heb je niet definitief  voor die wereld gekozen.

“Klopt! Weet je, met mijn 26 jaar stapte ik eigenlijk in als een bejaarde.. haha. In de autosport gaat voorts zo belachelijk veel geld om. Ieder jaar is een strijd: haal ik mijn sponsors wel binnen? Heb ik volgend jaar een stoeltje? Dat was niets voor mij. Ik heb echt zo veel mensen financieel zien leeglopen en in zak en as zien achterblijven. Ik ben het blijven combineren met mijn bedrijf. Dat was vaak extreem hard werken met verschrikkelijke uren, maar dat harde werken heb ik vanaf mijn 12e al gedaan. Van hard werken wordt je niet overspannen: pas als je dingen doet die je niet leuk vind of je  op een verkeerde manier je positieve energie laat  opvreten gaat het mis. Dat heb ik helaas ook wel eens een periode meegemaakt”

Oh, ik dacht al: hij is wel met een gouden lepel in de mond geboren!

´”Ha, dat valt reuze mee; ik kan wel vals bescheiden doen, maar ik heb gewoon keihard gewerkt en talenten benut. Dat is niet altijd makkelijk geweest. Ik zie mezelf als een redelijk flamboyant, maar toch ook wel qua karakter rustig  persoon. In het zakendoen ben ik echter ook zeer vasthoudend en  als het moet hard. Ik heb echt wel de fout gemaakt om het zakelijke en privé deel niet altijd op juiste wijze in balans te brengen. Het is misschien een open deur, maar ik zou mensen er toch voor willen waarschuwen: zorg voor evenwicht.  Het ondernemerschap kan je zo opslokken, dat je privé onbewust dingen  door de vingers kan laten glippen. Dat gaat mij niet meer gebeuren”.

Dat meer in balans komen lijkt wat tegenstrijdig met het feit dat je een deel van je zaak naar de beurs hebt gebracht en twee horecazaken hebt gekocht.

“Ha, ja, kop hem maar in.. haha. Weet je, die beursgang was echt geen tientallen miljoenen deal. Het is een totaal andere manier van ondernemen en iets waar ik ontzettend veel van geleerd heb. En ja, het ondernemerschap heeft mij de gelegenheid gegeven de jongensdroom van een eigen horecazaak waar te maken. Op één been kan je niet lopen, dus dat zijn er maar twee geworden…haha. Maar houd wel in de gaten dat ik dat met mijn compagnon Sander Castel doe: ik sta echt niet achter de bar en bemoei me niet met de details. Dat gaat niet. Ook hier geldt het weer: het draait om het team.”

Tot slot: met wie zou jij wel eens aan de keukentafel willen zitten?

“De Zuid-Afrikaanse zakenman die onder andere de Tesla bedacht en op de markt bracht, Elon Musk. Dat je je eigen droomwereld zo kan promoten, mensen er zo voor kan enthousiasmeren en dat je dan dat ook gewoon realiseert… dat is toch gewoon fantastisch?”[n]

Naam: Jeroen van den Heuvel

Leeftijd:  46 jaar

Burgerlijke staat: Vrijgezel, vader van Beau (10), Chanou (7) en Andrew (3)

Bedrijven: Bedrijven: eigenaar ASC, CEO van het beursgenoteerde Alumexx, mede-eigenaar van de horecagelegenheden de Hoge Neer en the Mayor in Etten-Leur.

Passie: “De autosport: passief en actief. Ik heb het geluk dat ik in die tak van sport mijn ultieme doelen heb kunnen verwezenlijken. Dat maakt mij een bevoorrecht mens: ik hoef er niet meer over te dromen”.



Blijf op de hoogte van het lokale nieuws uit jouw regio met onze dagelijkse nieuwsbrief