‘De afgelopen jaren waren niet representatief voor de normale markt’

Niels Rullens heeft in 2019 Rullens Fietsen aan de Molensingel in Wouw overgenomen van zijn vader en moeder. Wat volgde waren een paar extreem goede jaren. “Iedereen is in de coronaperiode gaan fietsen, dus we hebben de wind goed mee gehad”, vertelt Niels.

Niels, kan je iets vertellen over je achtergrond?
Ja, ik heb eerst gewoon gestudeerd. Ik heb de studie Bestuurskunde afgerond en mijn master gehaald. Ik werd eigenlijk opgeleid om ambtenaar te worden. Zo heb ik stage gelopen bij de gemeente Rucphen en na mijn studie heb ik nog kort een traineeship gevolgd om opgeleid te worden tot WMO-consulent. Na twee weken wist ik al: Dit is niets voor mij. Ik voelde me er niet thuis. In de weekenden werkte ik al bij mijn ouders in de zaak en daar hing een heel andere sfeer.

Kan je dat uitleggen?

Ik ben zelf een fietser en ik voel me dus ook thuis in de wielerwereld. Toen ik hier niet werkte, vanwege mijn traineeship, miste ik de gang van zaken. Ik heb vroeger ook zelf gekoerst. Ik ben in het wereldje geboren. Iedereen die in de fietsenwinkel werkt, heeft dezelfde passie. Het is eigenlijk allemaal begonnen bij mijn opa. Die had een fietsenwinkel in Made. Mijn vader wilde dat niet, dus die besloot om zijn eigen droom te volgen en hij werd automonteur. Ondertussen nam mijn oom de winkel van mijn opa over. Mijn vader werkte in een autogarage, maar bij hem begon het uiteindelijk toch te kriebelen. Toen Piet Gommeren een opvolger zocht voor zijn fietsenwinkel in Wouw, kwam hij toch bij mijn vader uit. Wat dat betreft is het fietsenmakerswereldje een klein wereldje. Mijn vader heeft er toen toch voor gekozen om de zaak over te nemen, ondanks dat hij dat in zijn jonge jaren niet zag zitten. Wat dat betreft lijken we op elkaar.

Waarom wilde jij de zaak in eerste instantie niet overnemen?
Mijn vader is echt een praktijkman. Hij zou het liefst de hele dag aan fietsen sleutelen, maar die interesse heb ik veel minder. Als ik dacht aan de zaak overnemen, dan dacht ik dus ook aan ‘t hele dag aan fietsen sleutelen. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Dat zag ik mezelf echt niet doen. Als ik had geweten dat het ook op een andere manier in te richten is, dan had ik de zaak misschien wel eerder overgenomen.

Hoe is die overname gegaan?
Ik ben eerst fulltime in het bedrijf gaan werken. Uiteindelijk heb ik het geleidelijk overgenomen. Ik heb toch altijd het idee gehad van: ‘Ik ga spijt krijgen als ik het niet doe’. Overigens heb ik het samen met een compagnon overgenomen. We hadden vanaf het begin dezelfde gedachte over hoe we de fietsenzaak wilden opzetten na de overname. Hoewel ik er in mijn hoofd lang mee bezig ben geweest, is het uiteindelijk nog vrij abrupt gegaan. Uiteindelijk worden je ouders ook ouder en het moet er toch een keer van komen. Uiteindelijk hebben we op een dag de knoop doorgehakt, er is niet echt een hele planning voorafgegaan. De tijd was rijp.

Vond je dat spannend?
Op het moment van de overname had ik eigenlijk helemaal geen tijd om erover na te denken. We zijn meteen gaan verbouwen en de boel stond letterlijk op z’n kop. Dat zijn de meest hectische dagen voor ons geweest. ‘s Ochtends waren we al vroeg aanwezig om de bouwvakkers binnen te laten, maar ondertussen waren we ook nog gewoon zelf fietsen aan het verkopen. We hadden toen nog veel minder personeel en deden veel meer zelf: klanten helpen, telefoon aannemen, fietsen bestellen, dat soort dingen. Dat eerste jaar was zo hectisch dat ik later pas dacht: wat hebben we eigenlijk allemaal gedaan. Ondanks dat het nu veel drukker is met bezoekers, voelt het voor mij niet drukker. We hebben het nu zo ingericht dat de drukte veel beter behapbaar is. Ik help op zaterdag nog wel eens mee in de winkel als het druk is, of als er iemand ziek is of op vakantie is. Maar, verder ben ik nu vooral veel aan het regelen.

Vind je het leuk om ondernemer te zijn?
Ja, ik vind het wel leuk. Het voelt ook nooit meer als werken en het wordt alleen maar leuker. Doordat we onszelf vrij hebben gespeeld, houden we steeds meer tijd over om allerlei plannen uit te voeren. De afgelopen periode is ontzettend druk voor ons geweest. Toen corona losbarstte, hebben we veel extra fietsen verkocht. Ze gingen bijna als warme broodjes over de toonbank. Dat zal niet zo blijven, maar we blijven er wel voor zorgen dat we relevant zijn in de wielerwereld.

Hoe doe je dat?
We hebben twee verdiepingen. Beneden hebben we vooral stadsfietsen en elektrische fietsen en je merkt dat daar vooral mensen uit de buurt erop afkomen, maar boven hebben we de racefietsen en mountainbikes. Door de coronacrisis is er een enorme schaarste ontstaan op de markt. Wij proberen goed en slim in te kopen, om ervoor te zorgen dat we altijd een leuke fiets hebben voor iemand. Daardoor komen mensen uit de hele Benelux naar ons toe. Omdat wij net dat ene model of die ene kleur hebben, die anderen niet hebben.

The sky is the limit, waar zitten voor jullie de uitdagingen?
Door die schaarste moeten ook wij al op tijd bestellen. We doen nu al bestellingen voor 2024. Zodra het bij de leverancier binnen is, moet je het ook echt afnemen. Anders gaat het naar een ander. Daar zijn we heel fanatiek in. We zijn bijna dag en nacht bezig om leuke modellen te scoren, maar daardoor komt het hier nu wel heel vol te staan. We gaan daarom binnenkort een loods bouwen met daarin opslag en wat kantoren. Zo kunnen we de zaak nog professioneler opzetten.

Ben je een goede ondernemer?
Dat kan ik nu nog niet zeggen. De afgelopen twee jaar heeft het door corona niet echt tegen gezeten. Als er straks weer normale concurrentie is en we groeien dan nog steeds? Dan kan ik daar pas echt antwoord op geven. Maar de afgelopen jaren waren niet representatief voor de normale markt. Iedereen in de fietsenbranche heeft goede jaren gehad, zelfs slechte ondernemers. Of wij echt zo vooruitstrevend en onderscheidend zijn, dat zal blijken.

Laatste vraag alweer: Met wie wil jij wel eens aan de keukentafel zitten?
Dat is toch Tom Dumoulin. Hij heeft heel veel talent om te koersen, is jarenlang prof geweest en toch was hij niet gelukkig, terwijl iedere wielrenner hem zou willen zijn. Hij is een tijdje gestopt en heeft nu toch de liefde voor het fietsen weer gevonden. Dat vind ik wel interessant.

Naam:
Niels Rullens

Leeftijd:
32 jaar

Woonplaats:
Breda. Ik kom oorspronkelijk uit Wouw, maar ik verhuis binnenkort terug naar Roosendaal. Ik moet nu met de auto naar mijn werk en dat begon me toch een beetje tegen te staan. Binnenkort kan ik gewoon op de fiets naar mijn werk.

Bedrijf:
Rullens Bike Totaal

Eigenaar sinds:
2019

Vriendin:
Manon

Hobby’s:
Fietsen, zaalvoetbal, uit eten gaan en gewoon wat gaan drinken met vrienden.

Niels Rullens