Rubriek Goes Gezien: De kademuur vertelt…

In de kademuur van de stadshaven zijn drie grote stenen gemetseld waarop wat te lezen is. Ze zijn alle drie tamelijk onbekend en dat komt natuurlijk, omdat een gewone sterveling niet op z’n buik gaat liggen om te kijken of er op de kademuur beneden hem nog wat onderstebovens te lezen valt. Wees gerust, ik heb dat ook niet gedaan. Ik ben in weerwil van de verbodentoegangbordjes de prachtig gerenoveerde aanlegsteiger opgestapt en heb de stenen bekeken en gefotografeerd. En het mooie is: nu hoeft u niet met z’n allen het verbod te overtreden, want u kunt hier en nu gratis lezen wat u daar mist.

De eerste leesbare steen vinden we ter hoogte van Bierkade 1, onder de enige boom. We lezen in een eigentijdse letter: ‘Schipper, / wil je in mijn schaduw meren, / wil dan wel mijn tak / en lover respecteren.’ De kademuren van de Bierkade en omgeving werden in 2001-2003 ingrijpend gerestaureerd. In die jaren is ook een nieuwe boom geplant. De tekst zal vermoedelijk op de voorganger van die boom betrekking hebben, hoewel die niet groot of oud was.

De tweede steen is een eerste steen en bevindt zich ter hoogte van Bierkade 7. De tekst is lastig te lezen. Jan, het zoontje van ‘opziender’ Cornelis Barbier, heeft deze steen gelegd op 3 juli 1797. Vermoedelijk is er onder leiding van Barbier, opziener publieke werken, herstelwerk aan de kade uitgevoerd. Tegelijk is toen de waterbodem bij de getijmolen (het tegenwoordige Soepuus) verstevigd met een ‘stortebed’ van rijshout en stortsteen. Dat is toegepaste waterbouwkunde om het uitschuren van de waterbodem door het toen nog op- en afgaande water te voorkomen.

De derde steen (foto) ten slotte is ook een eerste steen en wederom komt Barbier om de hoek kijken. Nu is het zijn zoontje Willem dat de troffel hanteert. Deze steen vinden we ter hoogte van Grote Kade 40, zo’n veertig meter verwijderd van de eerste eerste steen. De datum is 23 mei 179?; het laatste is niet te ont-cijferen. En weer gaat de tekst over water en waterwerk, nu met de raadselachtige term ‘waterpersing’.

Over deze drie stenen is voor zover ik weet nog nooit iets gepubliceerd. Met name de rol van – voormalig kapper? – Barbier en zijn waterwerken zou nog eens uitgeplozen kunnen worden. Iets voor de Heemkundige Kring de Bevelanden? Persoonlijk vind ik dat de eerste steen boven water moet komen!

Tekst en foto: Arend van der Wel