Malou van Rede met haar narrenpak, waarmee ze met plezier de prakken en brallen zal voorgaan. FOTO RENÉ BRUIJNINCX
Malou van Rede met haar narrenpak, waarmee ze met plezier de prakken en brallen zal voorgaan. FOTO RENÉ BRUIJNINCX Foto: René Bruijnincx

'Ik speel niet voor Nar, ik ben het'

ROOSENDAAL - Doordat Nar Malou dit jaar voor de 4e keer als Nar aantreedt, heeft ze binnen het gezelschap van hoogwaardigheidsbekleders de meeste ervaring. Samen met Sjampetter Rinus, en de nieuwe Hoogheid Markus I en Hofchauffeur Hessel gaat zij op pad.

DOOR RENÉ BRUIJNINCX

Alleen al de sollicitatieprocedure, de benoeming en uiteindelijke installatie van Malou van Rede laten zich lezen als een spannend boek. Tenslotte was zij de eerste vrouw die haar intrede in het carnavaleske mannenbolwerk deed. Dat was nieuw en vernieuwend voor haar als Nar, maar zeker ook voor de Stichting Carnaval.

Ondernemer

Geboren in de Damstraat en al vroeg met haar ouders naar de carnaval, bevestigen de roots van de huidige Tullepetaonse nar. "Ik ging met mijn ouders al vroeg naar de optocht kijken, zat dan bij mijn vader op zijn schouders, en vond het allemaal prachtig. Toen ik wat ouder was ging ik vooral met mijn vader op stap om carnaval te vieren. Natuurlijk deed ik dat ook met mijn vriendenkring, maar mij vader en ik hebben een echte carnavalsband", vat Malou haar herinneringen samen. "Op school en thuis was ik niet altijd de gemakkelijkste, maar ik wist al heel vroeg wat ik wilde worden". Die overtuiging bracht haar via een dansopleiding bij het Land van Ooit. "Het was heerlijk om daar voorstellingen te geven en na afloop applaus te krijgen. Toch realiseerde ik me dat ik meer wilde". Die twijfel resulteerde in het plan om zelf te gaan ondernemen. "Met mijn 16e was ik de jongste zelfstandige ondernemer van Nederland. Uiteindelijk heeft dat geleid tot mijn dansstudio SISA op de Kade". Dat de keuze een goede is geweest blijkt wel uit het feit dat ze de grootste dansstudio, met 600 leerlingen, in West-Brabant heeft.

In dun Paplepel

De bevlogenheid waarmee Malou haar verhaal vertelt, blijkt tevens de aanjager te zijn van hoe zij als nar functioneert. "Ik speel geen rol als nar, maar ik ben dat. Daardoor gaat het me redelijk gemakkelijk af en kan ik altijd mezelf zijn". Ze is gekozen is om wie ze is en niet om wat ze kan spelen. "Zowel in mijn werk als tijdens het feest draait het om de kinderen. Volwassenen vermaken zich op hun eigen wijze, maar kinderen moet je laten genieten van de mooie kanten van het feest. Dat vraagt om inventiviteit en investering en op die manier heb ik 'In dun Paplepel' bedacht. Carnaval voor peuters van 0 tot 4 jaar, die aangepaste Tullepetaonse liedjes krijgen voorgeschoteld en op een creatieve wijze echt worden beziggehouden". De eerste keer barstte het kerkje op de Bloemenmarkt ui haar voegen, zo druk was het. "Vandaar dat we tegenwoordig naar Parrotia gaan. Dit jaar op 4 februari van 10.00 tot 13.00 uur".

Traditie

Daarmee maakt ze en sprongetje naar haar verkiezing. "Toen eenmaal duidelijk was dat ik de nar zou worden, moest de discussie over een vrouwelijke nar nog opgestart worden. Vanuit de Stichting gaven ze aan dat ze daarom iemand met een sterke persoonlijkheid wilden hebben. Tenslotte moest ik eventuele kritiek op dat besluit kunnen pareren. Vandaar dat ik blij ben met de kans die ik heb gekregen en er vervolgens ook andere dames de Boerenraad zijn binnengekomen". Malou verwijst daarbij duidelijk naar het feest zoals het nu gevierd wordt: "Natuurlijk zijn tradities belangrijk, maar je kunt door verantwoorde veranderingen te doen diezelfde tradities versterken. Iedereen is gebaat bij een sprankelend feest, waarbij nieuwe ideeën en veranderingen een goede basis zijn om te blijven ontwikkelen". En het mag duidelijk zijn Malou en de Stichting inmiddels hebben aangegeven die ingeslagen weg te volgen. [l]