In gesprek met gastvrouw Nan de Nijs
Hoi Nan! Hoe ben je bij als gastvrouw bij De Rose-Linde terechtgekomen?
“Ik ging met pensioen en toen dacht ik: Wat moet ik nou? Ik wilde bezig blijven. Toen ben ik vrijwilligerswerk gaan doen in de zorg en in een andere sector. Dat heb ik tien jaar gedaan. Toen mijn man kanker kreeg en daaraan overleed, veranderde er wat in mij. Ik las in de krant over een vrijwilligersbaan als gastvrouw bij Inloophuis De Rose-Linde en wilde iets geven aan die doelgroep. De mensen hier zijn zo vrolijk en de mensen halen zoveel profijt uit een bezoek aan het inloophuis. Dat inspireert mij.”
Waar komt die passie voor werken in de zorg vandaan?
Ik wilde altijd psycholoog worden, maar dat is er helaas nooit van gekomen. Het zit in me om met mensen te werken. Mijn ouders waren ook altijd heel sociaal en hielpen ook altijd anderen om zich heen. Ik heb het dus van huis uit meegekregen.
Met wat voor verwachtingen ben jij gastvrouw geworden?
“Ik wist niet wat ik moest verwachten. De sfeer hier sprak me meteen aan. Ik was wel sceptisch, omdat ik zelf ook nare dingen met de ziekte heb meegemaakt. Toen ik hier binnenkwam voelde het echter meteen goed.”
Want hoe is de sfeer in het inloophuis?
“Ontspannen. Ik hoor hier eigenlijk amper wat over de ziekte. Er wordt altijd wel gevraagd aan elkaar hoe het gaat. Als er nood aan de man is, worden problemen in een "1 op 1 gesprek" wel besproken met een gastvrouw.”
Op welke manier ga jij te werk met de gasten?
“Door mij ontspannen op te stellen en lekker mee te praten met de rest. Door positiviteit in de groep te brengen.”
Snap je dat in de omgeving wel eens wordt gezegd: in een inloophuis wordt alleen maar over de problemen van anderen gepraat?
“Mensen trekken zo gauw hun conclusie uit dingen. Ik denk dan altijd, probeer eerst eens langs te gaan en vel dan je oordeel.“
Wat voor verhalen hoor jij terug van de gasten?
“Het feit dat ik ze iedere week, elke vrijdag, terug zie komen zegt genoeg. En met een goed humeur hé.”
Is het als buitenstaander lastig om binnen te treden binnen de groep gasten?
“Laat ik een voorbeeld geven. Vandaag kwam er een nieuwe gast. Gelijk zet een andere gast een stoel neer en zegt: Kom erbij! Dat was mijn ervaring ook toen ik hier als gastvrouw binnenkwam, ik werd meteen gastvrij ontvangen.”
Waarom zou je naar een inloophuis gaan?
“Misschien denken mensen: ik heb genoeg aan mezelf en ik wil niet nog meer geconfronteerd worden met de ziekte. Maar het blijkt dat het vaak fijn is dat je, om op een ontspannen manier met lotgenoten samen te zitten.”
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die twijfelen om het inloophuis te bezoeken?
“Kom eens langs, ervaar en proef de sfeer hier. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer je hier geweest bent, je ook weer terug komt.” [l]