Gedicht:

17 december 2018, 07:23

Kerst(feest

Wij zingen met de kerst, vrede op aarde, maar wat heeft dat voor mij voor waarde.
De stille dagen komen er weer aan, tijd om daar even bij stil te staan.
Het kindje Jezus, geboren in een kribbe, de herders in het veld.
De wijzen uit het Oosten, wordt steeds opnieuw aan ons verteld.
Kom laten wij aanbidden, nu het nog kan in deze donkere nacht.
Dan daalt opnieuw zijn vrede, in ieders luisterend hart.
Staan wij als mens nog rond elkaar, of denken we nou laat nu maar.
Hoogtijd om ons eens te bezinnen, afsluiten of opnieuw beginnen.
Laat ieder in zijn eigen waarde, dat is van onschatbare waarde.
Laten we dan zo verder gaan, zo kunnen we de toekomst aan.
Niet altijd blijven in het negatieve, vooruit zien naar het positieve.
Heb lief, bewonder en geniet, het is maar net hoe dat je het ziet.
En laat je wensen of je dromen, gewoon maar op je af doen komen.
Zet dan je zorgen aan de kant, je heb het zelf toch niet in de hand.

F.Zoeteweij.