Ik ben Bergen: Elly Mulder
BERGEN OP ZOOM - 'Je hoeft hier niet geboren te zijn om hier vandaan te willen komen.' Het zijn gevleugelde woorden die ooit zijn opgetekend door de Antwerpse dichter Bert Bevers. Maar wie zijn die mensen dan die hier zo graag 'vandaan willen komen'? In de serie 'Ik ben Bergen' ga ik op zoek naar het Bergs DNA. Wie woont hier, wat zijn hun verhalen en wat zijn hun dromen. Deze keer vertelt gastvrouw Elly Mulder over haar vrijwilligerswerk in het Bravis ziekenhuis in Bergen op Zoom.
DOOR THIJMEN ALLEMAN
Een bezoek aan het ziekenhuis is vrijwel altijd geladen. Je gaat langs bij iemand die ziek is of je krijgt te horen of je zelf wel of niet wat hebt. Het ziekenhuis kan dan een groot en 'eng' gebouw zijn met moeilijk te volgen paden. Maar wees gerust, als je er niet uit komt, zijn daar de gastvrouwen van het ziekenhuis. Een van hen is Elly Mulder die nu een half jaar lang mensen wegwijs maakt bij Bravis.
Elle haar 'roots' liggen in Brabant, haar opa kwam uit Klundert, maar zelf is ze geboren en getogen in Zaandam. Inmiddels woont ze al 22 jaar in Bergen op Zoom, waar haar huis vorig jaar ineens heel stil werd.
"Ik heb vroeger altijd gewerkt, maar toen mijn kinderen kwamen, ben ik daarmee gestopt. Ik vond het veel te leuk om voor hen te zorgen. Toen ze vorig jaar het huis uit gingen, had ik even niks meer te doen", lacht Elly. Een vriendin die in het ziekenhuis werkt, had een goede oplossing.
"Ze zei: 'Ik weet iets voor je om te doen, gastvrouw'. Ik dacht toen dat die vrijwilligers vooral een beetje zittend rondkeken en niet echt wat te doen hadden, maar ik weet nu wel beter en dat er altijd iets gebeurt waarvoor we nodig zijn."
'Ik geniet
van het menselijke
contact'
Op advies van haar vriendin solliciteerde Elly naar de functie. "Het is vrijwilligerswerk, maar de sollicitatie was heel officieel. Dát viel me wel op." Maar, ze heeft zeker geen spijt van haar beslissing.
"Het werk geeft ontzettend veel voldoening. Wij wijzen de mensen de weg in het ziekenhuis. Sommige mensen lopen binnen en weten meteen waar ze moeten zijn. Anderen zijn nerveus en weten het niet zo goed. Dan helpen wij ze de juiste afdeling te vinden of we lopen even mee. Je maakt wel eens een praatje, vooral over het weer bijvoorbeeld, niet over de onderzoeken. Die mensen zijn dan toch even met wat anders bezig."
"Je merkt dat het leuk is voor beiden. Ik geniet van het menselijke contact en de bezoekers vinden het prettig om een helpende hand te hebben. Soms letterlijk bij mensen die slecht ter been zijn of in een rolstoel binnenkomen. Al mijn collega's zijn hele zorgzame mensen. Misschien hoort dat wel bij het werk. Het bevalt me heel goed. Ik zou het niet meer willen missen."[l]
Wat vind je mooi aan Bergen op Zoom?
"Toen wij hierheen verhuisden, zeiden mijn man ik meteen: 'Wat een leuk stadje'. De binnenstad trekt mij enorm. Die oude huisjes, zo'n Markiezenhof of de Grote Markt. Het is mooi en vooral heel gezellig."
Wat zou je willen veranderen?
"Het parkeren in de stad. Dat je moet betalen vind ik niet eens zo erg, maar je moet vaak zo lang zoeken voor een plekje. En in de parkeergarage staan vind ik niet prettig, met al die smalle doorgangen. Ik zou ook willen dat mensen minder rotzooi op de grond gooien."