Oprichters buurthuis geven stokje door
KLUNDERT - In mei 1995 begonnen Louisa Klop, Bep Rosing en Leen den Hollander in Klundert met een ontmoetingsplek voor mensen die, om welke redenen dan ook, hun land moesten ontvluchten. De bedoeling was een plek te hebben waar oude en nieuwe bewoners van Klundert elkaar konden ontmoeten en helpen.
DOOR TIES STEEHOUWER
Omdat er toen bijna uitsluitend vrouwen naar Klundert kwamen noemden ze dit het Vrouwenbuurthuis. In het begin kwamen er vooral vrouwen uit Afrika in contact met vrouwen uit Klundert. Door de drie oprichters van het Vrouwenbuurthuis werden ze geholpen om hun weg te vinden in dit voor hen vreemde land. Louisa Klop: "In 2006 veranderde het Vrouwenbuurthuis in de Stichting Vrouwenwerkgroep Autochtonen en Allochtonen. Het praktische werk wordt nu geregeld door Vluchtelingenwerk Moerdijk. Maar onze contacten bleven. Intussen werden de kinderen van de vluchtelingen groter en verschillende volwassenen vonden werk. Nu worden wij een beetje ouder en er komen steeds meer nieuwe mensen in Klundert, maar het werk moet doorgaan".
Verrijkt
Louisa Klop vertelt dat het omgaan met de vluchtelingenvrouwen haar leven heeft verrijkt. "Het taalverschil vormde helemaal geen barrière. Met handen en voeten kwamen we een heel eind, maar we drongen er bij hen wel op aan om snel Nederlands te leren." Leen den Hollander: "Die mensen zijn ontzettend leergierig. In een betrekkelijk korte tijd weten ze hun weg in onze samenleving te vinden." Of de vluchtelingen er recht op hebben om in Nederland te zijn, daar heeft het trio zich niet mee bemoeid. "We aanvaardden de mensen zoals ze zijn, maar helpen hen wel als ze problemen hebben met een verblijfsvergunning."
Een voorbeeld is Erik die terug zou moeten naar zijn land terwijl hij al jaren in Nederland woonde. Tot in Den Haag werd zijn geval bepleit en een groot deel van de inwoners van Klundert kwam in actie.
Dood
Gevraagd naar het dieptepunt in hun ruim twintigjarige inzet voor de vluchtelingen komt meteen het overlijden van Pauline uit Angola en haar kindje naar voren. "De dood van deze twee mensen was verschrikkelijk, maar de uitvaart met al die Afrikaanse mensen ontroerend en prachtig." Als hoogtepunt noemen ze het feit dat Erik mocht blijven. In 2016 namen anderen in Klundert het werk van de drie over. "We begonnen gesprekken met de diaconieën van de hervormde en de gereformeerde kerk in Klundert. Zij wilden zich inzetten voor het bevorderen van de integratie en zijn op 1 januari van dit jaar officieel naast Vluchtelingenwerk Moerdijk. Klundert wil een gastvrije woonplaats zijn voor iedereen. Hierbij is het Huis van de Wijk een belangrijke, gezellige en zinvolle ontmoetingsplaats.[l]