Volle bak bij tiende editie ondernemersontbijt
ZEVENBERGEN - De tiende editie van het ondernemersontbijt georganiseerd door de gemeente Moerdijk werd traditiegetrouw op de laatste donderdag voor Pasen gehouden bij de Borgh. Ruim 260 ondernemers hadden zich aangemeld voor dit goed verzorgde ontbijt.
DOOR MIRYAM VAN DER STEE
Netwerken stond voorop, maar er bestond ook veel belangstelling voor gastspreker Maarten van der Weijden met zijn verhaal 'Beter worden'. De zwemmer liet eerst een filmpje aan het publiek zien over zijn magische race naar goud op de tien kilometer zwemmen in open water tijdens de Olympische Spelen in Peking in 2008. Vervolgens stelde hij de vraag aan de aanwezige ondernemers of ze hun eigen dromen wilden delen. Een dame die sieraden maakt, vertelde dat zij droomt van meer klanten. Een andere aanwezige deelde haar droom om Nederland gezonder te maken.
Verantwoordelijk
De gouden medaille was voor Maarten van der Weijden geen droom vertelde hij daarop. Hij begon met zwemmen omdat hij van zijn vader iets moest doen, als leerschool om ergens voor te gaan en doelen te stellen. Na bijna alle sporten geprobeerd te hebben, vond hij in eerste instantie niks leuk. Totdat zijn zus op zwemmen ging. En Van der Weijden kreeg door dat hij sneller kon zwemmen dan zijn zus. Hij trainde hard en werd steeds beter. Maar toen hij zeventien jaar was kreeg hij andere interesses. Zijn vader zei toen: "Je bent zelf verantwoordelijk voor wat jou overkomt."
Die opmerking kreeg een andere lading toen hij twee jaar later in het VU-ziekenhuis in Amsterdam belandde en daar het vernietigende nieuws kreeg dat hij leukemie had in zeer ernstige vorm. Hij accepteerde toen de enorme pech die hem overkwam. Altijd gezond geleefd en toch doodziek zijn. Daar kun je dus niks aan doen. Je kunt bij het mislukken van een droom nadenken over alles wat verkeerd ging, maar je kunt ook accepteren dat het soms gewoon domme pech is dat iets niet lukt. Dat geldt ook voor ondernemers, zo maakte Van der Weijden de link.
Hoogtetentje
Een jaar voor de Olympische Spelen, vroeg zijn zwemcoach Marcel Wouda aan hem: "Geloof jij in Olympisch goud?" Als realist wist Van der Weijden dat hij niet de snelste zwemmer was. Toch zei hij ja, met de opmerking dat de kans op succes enorm klein zou zijn. Wouda begreep dat de truc was om zaken anders aan te pakken in plaats van nog meer en harder te trainen. Het werd voor Van der Weijden leven in een hoogtetentje om de aanmaak van rode bloedlichaampjes te stimuleren. Een tentje waar zijn matras met proppen in paste, die hem zijn relatie kostte en waar het altijd snikheet was.
Maar hij hield vol, ondanks dat er na drie maanden nog geen hard bewijsmateriaal was dat het werkte. De uren in zijn tentje werden opgeschroefd naar vijftien uur per dag. En daar bleef het niet bij. Coach Wouda kwam met nog een briljant idee. Opstaan kostte Van der Weijden veel moeite en de ochtendtraining was van mindere kwaliteit dan de middagtraining. De Olympische race in Peking was 's ochtends. Woude ontwikkelde een lichtbril voor zijn pupil, die hij na het opstaan meteen op moest zetten totdat hij bij het zwembad arriveerde.
Moraal
Het werkte. Tijdens de Olympische finale was zijn plan om vanaf 700 meter voor de finish de leiding te nemen. Dat lukte, maar hij werd links ingehaald door de snelste zwemmer van het veld, David Davies, en zwom door voor zilver. Totdat de nummer drie in zijn kielzog opeens de kant van Davies opging en hij door kreeg dat zijn route naar de finish de meest rechte lijn en dus een kortere weg was. Met goud als gevolg.
Moraal van zijn verhaal is dat je altijd moet handelen naar wat en wie je bent. In het ziekenhuis had Van der Weijden met zichzelf afgesproken geen doelen meer te stellen en elke dag te leven alsof het zijn laatste dag was. Maar toen was elke dag hetzelfde. "Ik heb uiteindelijk geaccepteerd dat ik het nodig heb om doelen te stellen." Accepteer dus wie je bent en steek energie niet in hobbels op de weg, maar in wat je kunt doen om je doel te bereiken. Op de vraag of succes maakbaar is, antwoordde hij duidelijk nee. "Er ligt teveel buiten je macht, maar netwerken en samenwerken maken de kans op succes een stuk groter."[l]
