Vrolijke kleuren en klanken op het schoolplein van CBS Het Bastion.
Vrolijke kleuren en klanken op het schoolplein van CBS Het Bastion. CBS Het Bastion

Muzikaal feest op het schoolplein

Het was een prachtige woensdagochtend. De zon scheen, vogeltjes floten en kikkers kwaakten vrolijk. Daar galoppeerden wat paarden voorbij. Of toch niet? Schijn bedriegt soms en dat was zeker het geval afgelopen woensdag op het schoolplein van CBS Het Bastion in Klundert.

Een groot aantal leerlingen had zich op dat schoolplein verzameld, elke groep gehuld in een andere kleur. Tegenover hen had zich een nog grotere groep toeschouwers gevormd. Ook liepen er drie mannen rond, mannen die door de toeschouwers niet werden herkend als "één van hen". Wie zouden dat zijn, was dat busje met "Fort van de Verbeelding" erop van hen? Er stond duidelijk iets te gebeuren. Het was ook veel stiller dan normaal op het plein. Tot er plotseling een haast lieflijk geluid klonk. Het publiek zag de kinderen van groep 7 met een stok tegen steigerpijpen slaan. Voor hen stond één van de 3 mannen druk te gebaren. Hij leek wel een bouwvakker, die boos was omdat ze zijn speciale steigerpijpen met felgekleurde randen hadden afgepakt. Daarna kwam één van de andere mannen uit school met de leerlingen van groep 6a en 6b achter zich aan. Ze volgden de man en riepen luid de naam van de school naar hem. De man verdween uit het zicht, alsof hij weggejaagd was, om weer achterna te worden gezeten. Ditmaal door groep 8, die ook luidkeels lieten horen dat ze op Het Bastion zitten. De mannen hadden nu vast wel in de gaten waar ze waren.

Trommelen
Op het plein groep 8 speciekuipen en korte bezemsteelstokjes en ze begonnen spontaan te trommelen. Hierbij maakte de achtervolgde man grootse gebaren. Misschien om te zeggen dat ze van zijn spullen af moesten blijven. Hij zei echter niets. Dat veranderde toen hij een microfoon in het oog kreeg en spontaan een verhaal begon te vertellen. Dat verhaal werd verduidelijkt door gebaren en geluiden die gemaakt werden door de kinderen van groepen 1en 2. Het waren namelijk geen echte vogels, kikkers en paarden die te horen waren, maar waterfluitjes, ballonnen en kokosnoten. Daarna pakte groep 3 voorwerpen van de grond en begon op de maat (aangegeven door de vermeende bouwvakker) een liedje te spelen. Na afloop vertelde de man dat die voorwerpen "klankplankjes" genoemd werden.
Groep 4 vond het ook tijd voor actie. Ze pakten bierflesjes die door één of ander onverlaat op het schoolplein waren achtergelaten en bliezen daarop een leuk deuntje alsof het niets was. Als antwoord daarop gingen de kinderen van groep 5 aan de slag. Zij vonden lange PVC buizen en rondslingerende slippers, waarmee ze niet onverdienstelijk een liedje ten gehore brachten. En al die tijd, werd het muzikale schouwspel begeleid door de derde man, die rustig zittend nu en dan van zich liet horen op een grote djembé. Hij werd ook even bijgestaan door een aantal ouders en kinderen die hun eigen muziekinstrumenten hadden meegenomen. Ook de leerlingen uit groep 6 hadden bouwmateriaal gevonden. Kleine PVC buizen waarop ze een aardig wijsje floten. De achtstegroepers speelden daarna op de cementkuipen en groep 7 maakte nog een lekkere riedel op de steigerpijpen. Tussendoor werd er geschud met eigengemaakte shakers en allerlei lichaamsdelen. De drie mannen deden gewoon mee en leken niet meer boos vanwege het gebruik van hun spullen. Het was gewoon een feestje op het plein! En of die mannen nou echt bouwvakkers waren, dat werd niet duidelijk. Muzikaal waren ze in elk geval en dat sprak tot de verbeelding. [l]