Resten Oud-Rilland dreigen verloren te gaan

17 mei 2018, 15:32

RILLAND - De Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland (SCEZ) en provincie Zeeland willen voordat het te laat is archeologisch onderzoek doen naar het verdronken dorp Oud-Rilland bij het Nauw van Bath. De tijd dringt, omdat de resten bij de vaargeul van de Westerschelde liggen en steeds verder wegspoelen.

DOOR BRITTA JANSSEN

Om inzicht te krijgen in het oude bewoningspatroon in het verdronken dorp is archeologisch onderzoek naar Oud-Rilland noodzakelijk, staat in een nota van de gemeente Reimerswaal. Omdat de grond gemeentelijk eigendom is moet Reimerswaal een zogenaamd programma van eisen voor het onderzoek opstellen en betalen.

'De tijd

is beperkt'

Het daadwerkelijke onderzoek betalen vervolgens de SCEZ en provincie. ‘Vanwege het spoedeisende karakter van dit project is het in kaart brengen en documenteren van het verdronken dorp al begonnen’, staat in de nota.

Strekdam
Het verdronken dorp ligt vlak bij de vaargeul in de Westerschelde. Om de resten van Oud-Rilland te behouden ligt er een strekdam, zodat slik de resten zou beschermen. De SCEZ ontving in 2015 een vondstmelding van een blootgespoelde bakstenen fundering op de slikken.

'De rivier schuift

steeds verder op'

Mogelijk gaat het om vuurbakens voor de scheepvaart die dateren uit de vijftiende of zestiende eeuw. Archeologische resten van vuurbakens zijn voor Nederland zeer zeldzaam.
De Archeologische Werkgemeenschap Nederland, de vereniging van vrijwilligers in de archeologie, houdt de ontwikkeling van de erosie al jaren in de gaten. Het in de zestiende eeuw verdronken dorp Rilland ligt inmiddels bijna helemaal in de vaargeul. ‘Het blijkt dat de resten van het verdronken dorp verdwijnen door de erosie van de naastgelegen diepe vaargeul', is in de gemeentelijke nota te lezen. 'De rivier schuift steeds verder op. De laatste tijd is het proces van afkalving toegenomen. De resten van het verdronken dorp spoelen bloot en verdwijnen in rap tempo in de vaargeul. De tijd die resteert voor het uitvoeren van archeologisch onderzoek is beperkt.’ [l]