'Het snoeien en de trekker zou ik niet willen missen'
WISSENKERKE - Met zijn jaren als gemeenteraadslid erbij opgeteld is Adrie van der Maas de politicus met de meeste jaren ervaring in Zeeland. Sinds 1990 is de 52-jarige inwoner van Wissenkerke al politiek actief. De fruitteler én wethouder van de gemeente Noord-Beveland is het werk nog lang niet beu. “Ik draag deze gemeente een warm hart toe.”
DOOR EUGÈNE DE KOK
Hij begon in 1990 ìn Wissenkerke. Het was toen met Kortgene één van de twee gemeenten op het eiland Noord-Beveland. De politiek trok Adrie van der Maas, maar het was toevallig dat hij een raadszetel bemachtigde. “Op school vond ik vakken zoals geschiedenis en staatsinrichting al hartstikke interessant, terwijl anderen dat helemaal niks vonden. In 1990 runde ik met mijn vader ons fruitteeltbedrijf”, vertelt de wethouder. “Hij zat in de gemeenteraad van Wissenkerke, maar vond de combinatie te druk worden. Op een vergadering van de kiesvereniging mochten de SGP-leden een nieuwe man voordragen. Een kandidaatstelling was er nog niet, maar tot mijn grote verrassing kreeg ik de meeste stemmen.” In de 11-koppige raad van Wissenkerke ging alles 'op zijn boerenfluitjes’. Toen in 1995 de twee werden samengevoegd tot de gemeente Noord-Beveland, werd het een ander verhaal. “De fusie ging gepaard met veel emoties en er waren spanningen, vooral in het begin. Het was veel geven en nemen, waarbij de kwaliteit wel eens uit het oog werd verloren.”
Vrienden
In 2002 kwam het vier jaar eerder opgerichte Noord-Bevelands Belang (NBB) bij de verkiezingen als grootste uit de bus. Partijleider Ariekees Oudshoorn reed al jaren met Van der Maas mee naar de vergaderingen in Wissenkerke. Oudshoorn nam het voortouw in de onderhandelingen, maar wilde per se niet dat het CDA in het nieuwe bestuur kwam. Het lukte hem daardoor niet een coalitie te vormen. Hoewel ze goede vrienden waren, werd Oudshoorn gepasseerd door Van der Maas, die met de VVD en het CDA in zee ging. “Dat is ook politiek”, aldus Van der Maas, die sinds dat jaar wethouder is. “Het was geen vrolijk ritje terug naar Geersdijk. Natuurlijk was Ariekees boos, maar na een tijdje hebben we de hand geschud en is het gelukkig goed gekomen.” Van der Maas heeft sinds 2002 dezelfde portefeuille. Ruimtelijke ordening is het belangrijkste onderdeel. “Waar kun je ontwikkelen en wat moet je bewaren? Die balans en het onderhandelen met partijen maakt het leuk, vind ik.” De landbouw draagt hij als fruitteler vanzelfsprekend ook een warm hart toe, maar hetzelfde geldt voor duurzaamheid en milieu. “Ik dacht dat het moeilijk doen was over van alles en nog wat, maar ik ben om. Op deze onderwerpen kun je als gemeente laten zien wat je beweegt.”
Van der Maas is het na bijna drie decennia nog lang niet beu. Hij heeft wel eens rondgekeken, maar de combinatie tussen zijn bedrijf en het bestuurlijke werk is hem veel waard. “Het snoeien en de trekker zou ik niet willen missen. Soms kom ik tijdens die werkzaamheden in de buitenlucht zelfs op goede ideeën voor mijn werk als wethouder.” Wat het ook niet saai maakt, is de dynamiek in de kleinste gemeente van Zeeland. “Noord-Beveland is en blijft mooi. De onderlinge verhoudingen zijn gelukkig over het algemeen goed. Wat mij betreft mag de discussie hard zijn, zolang je maar trapt tegen de bal en niet tegen de schenen. Ik vind niet dat je het op de man moet spelen.” Van der Maas hoopt dat hij na 21 maart nog vier jaar door mag. Zeker is het nooit. “Ze moeten het je gunnen, dus het is nog steeds spannend.”[l]
