Niet iedereen op Molenwater wil per se winnen
MIDDELBURG - Sebastiaan Sturm uit Ovezande is donderdag op het Molenwater in Middelburg maar liefst voor de zevende keer Zeeuws kampioen ringrijden geworden. Een prestatie van formaat. Lang niet alle van de 180 deelnemers doen aan zo’n wedstrijd mee om te winnen. Wie zijn die ringrijders eigenlijk? Een gesprek met Selina Duvekot uit Zoutelande.
DOOR EDWIN MIJNSBERGEN
Jan Willem Poppe, voorzitter van de Zeeuwse Ringrijders Vereniging, moet lang nadenken als hem wordt gevraagd wie het Zeeuws kampioenschap ringrijden zeker niet gaat winnen. Als hij hoort dat het verhaal over iemand uit de middenmoot moet gaan, kijkt hij peinzend naar het bord waarop de namen van de deelnemers staan. Dan wijst hij op nummer elf: Selina Duvekot. “Zij doet het prima in de middenmoot, maar komt hier zeker niet om te winnen. Loop maar even mee.” Poppe loopt naar een groep ringrijders uit Zoutelande en Meliskerke die samen ontspannen bij een grote kar zitten. Sommigen zitten al aan een flesje bier, anderen houden het nog bij een frisdrankje. Als Poppe zegt dat hij iemand zoekt die zeker niet zal winnen, schieten ze allemaal in de lach.”Nou, dan ben je bij ons allemaal aan het goede adres.”
Buurtschap
Ook de 26-jarige Selina Duvekot uit het buurtschap Boudewijnskerke bij Zoutelande kan er hartelijk om lachen. “We zijn hier inderdaad lang niet allemaal om te winnen. De strijd gaat vooral tussen andere verenigingen, zoals die uit Gapinge en Domburg. Voor mij is het ringrijden een hobby. Ik rijd al paard vanaf mijn twaalfde, maar voor het ringrijden oefen ik nooit. Ik doe het voor de lol. Deze dag is voor ons een leuk uitje waar traditiegetrouw een biertje bij wordt gedronken. Gezellig!”
Dierenarts
Haar paard heet Happy. De paardensport blijkt voor Duvekot meer te zijn dan alleen een hobby. Op de boerderij van haar ouders worden veel dieren gehouden, ook paarden. Duvekot trekt er regelmatig op uit om lekker op het strand te rijden.
'Op de Veluwe doen ze niet aan ringrijden'
Dat doet ze al van jongs af aan. Ringrijden heeft ze van huis uit meegekregen. Haar vader en ooms doen het, haar broertje en haar nichtjes ook. Haar liefde voor dieren is groot. Dat blijkt ook als ze door laat schemeren dat ze net is afgestudeerd als dierenarts. Na een studie van zeven jaar vertrekt ze volgende maand naar de Veluwe, om te wonen en werken. Ze weet nog niet zeker of Happy mee zal verhuizen, maar ze denkt van wel. “Al zullen ze daar niet aan ringrijden doen.”
Dan snelt ze weg, omdat ze bijna aan de beurt is. Voor iemand die niet komt om te winnen, kijkt ze geconcentreerd.
Metaal
Ze stuift met Happy door het Molenwater-zand. Even later klinkt het welkbekende tikje van metaal op metaal. Hebbes! Uiteindelijk eindigt ze op plek 113 van de 171 deelnemers. Ook een prestatie van formaat.[l]