Welkom terug 'Boogie'
Michel Boogerd is terug in koers, dus terug in de publiciteit. Hij maakt (opnieuw) deel uit van de ploegleidersstaf van Team Roompot-Nationale Loterij, de tijdens de Zesdaagse van Rotterdam gepresenteerde équipe. Bij de renners die onder zijn bevel vallen, behoren twee Zuid-West Nederlanders: Sjoerd van Ginneken uit Heerle (25) en Brian van Goethem (26) uit Phillipine.
Wegens dopinggebruik gedurende een groot deel van zijn carrière op de fiets werd ’Boogie’, met terugwerkende kracht, twee jaar geschorst.
Haagse Michael heeft de kluit heel lang belazerd. Hij speelde de vermoorde onschuld als de pers hem vragen over verboden middelen stelde. Hij loog dat hij barstte. Wist ik. Ook ik zweeg, want gebrek aan bewijs en ik wilde geen rechtszaak aan mijn broek krijgen. Best laf, ik erkende het eerder.
Vlak na de eeuwwisseling botsten Michael en ik enkele keren heftig. Dat ging over artikelen met betrekking tot zijn salaris, de extreem hoge rente op zijn Rabobank-spaarrekeningen, financieel handjeklap in de criteriums en een turbulent privéleven dat zijn prestaties sterk beïnvloedde. Zijn wielerafscheid op Curacao, november 2007, vergeet ik nooit. Buitengewoon gênant hoe zijn toenmalige echtgenote Nerena Ruinemans hem bij een volleybalwedstrijdje op het prachtige Lions Dive Beach Resort uitschold en een schoen naar zijn hoofd gooide. Dat ze uiteindelijk scheidden, verbaasde niemand uit het wielerwereldje. In de periode van het ‘Zwarte Gat’ zag ik een lijkbleke Michael, vanuit een hoekje van het restaurant in het Bredase Novotel, waar ik de krant zat te lezen, het ene na het andere Duveltje naar binnen gieten. Na bij de kassa te hebben afgerekend, strompelde hij bijna richting uitgang. Twee medewerkers van de bediening probeerden hem te weerhouden in zijn bolide te stappen. Vergeefse moeite.
”Boogerd eindigt in de goot”, dacht ik toen. Gelukkig kreeg ik ongelijk. Michael krabbelde op, vond nieuw liefdesgeluk bij Darya Nucci, een Russische kunstschaatster die hij bij het televisieprogramma ’Sterren Dansen op het ijs’ leerde kennen. Ten tijde van Michaels ontmaskering steunde ze hem onvoorwaardelijk.
Michael heeft afgelopen jaren enorm veel moeten incasseren, waaronder het verraad door zijn voormalige maatje Thomas Dekker, eveneens notoir beroepsleugenaar. Wonder boven wonder hield Michael, die zijn moeder Ria elke ochtend belt tijdens het uitlaten van zijn hond, zich staande. Dat typeert hem. Zijn verbeten vechtlust!
Moeder Ria, vader Rien, broer Rini - allemaal lieve mensen - moeten zeer opgelucht zijn geweest dat teammanager Michael Zijlaard van hoofdsponsor Roompot, de man van Leontien van Moorsel, hem weer in de armen sloot. Het geluk dat Michael nu uitstraalt, vind ik aandoenlijk. Het zij hem zéér gegund. De wrok en de frustratie die ik ooit tegen hem koesterde als gevolg van zijn list en bedrog, zijn al lang begraven. Pas later realiseerde ik me dat de oorzaak hiervan deels bij mij lag. Ik worstelde wat met mezelf.
Spijt? Nou nee! Spijt heeft geen zin en lost niets op. Nooit!