Mevrouw Louws breit voor kindertjes in Afrika. FOTO MARIELJA TEN BRUGGENCATE
Mevrouw Louws breit voor kindertjes in Afrika. FOTO MARIELJA TEN BRUGGENCATE Foto: Marielja ten Bruggencate

Ruim 100 familieleden op visite bij mevrouw Louws

MIDDELBURG – Catherina Louws–Janse uit Middelburg is vorige week maandag honderd jaar geworden. Voor deze bijzondere gelegenheid zijn al haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen naar Zeeland gekomen. De familie telt meer dan honderd leden, van wie een grote groep in Canada en Nieuw-Zeeland woont. “Dit is de eerste keer dat we allemaal samen zijn.”


DOOR MARIELJA TEN BRUGGENCATE

Op dinsdagmorgen klinkt het in het appartementje van mevrouw Louws alsof je in Canada bent. Vijftien mannen, vrouwen, jongens en meisjes kletsen wat af. Mevrouw Louws verstaat ze niet, maar kletst in het Nederlands gezellig mee.

Boer
Mevrouw Louws heeft geen gemakkelijk leven gehad. Maar met hulp van God heeft ze zich altijd sterk gehouden en het positieve gezien. Geboren aan het einde van de Eerste Wereldoorlog groeide ze op in een gezin met een tweelingzus en twee broertjes. Ze ging al vroeg werken bij een boer, waar ze koeien moest melken, schoonmaken en allerhande klusjes uitvoerde. Ze leerde daar Jan kennen, die ook in dienst was bij de boer.

Tien
Op 26 februari 1941 trouwden ze en samen kregen ze tien kinderen; zes jongens en vier meisjes. Drie weken voor de geboorte van de jongste overleed Jan aan een bloedvergiftiging. Mevrouw Louws stond er niet alleen voor, ze kreeg hulp uit de kerkgemeenschap en van haar oudste kinderen. Zoon Piet: “We moesten helpen op het land. Maar ook met aardappels schillen en de was stampen. Ik moest 150 keer stampen, maar durfde soms ook wel eens bij 149 te stoppen.”

Canada
Piet Louws heeft dezelfde vrolijke lach als zijn moeder. Hij is geëmigreerd naar Canada en belt trouw elke week naar Nederland. Met zijn vrouw komt hij jaarlijks over. Mevrouw Louws is zes keer naar haar zoon gereisd. De eerste keer ging dat niet zonder problemen. “Ik zat in het verkeerde vliegtuig en ging naar New York. Toen heb ik gevraagd of ze een andere vlucht wilden regelen. Het is goed gekomen, hoor.”

'Ze heeft altijd
hard gewerkt'

Haar nuchtere houding heeft haar ongetwijfeld geholpen om het hoofd boven water te houden. Ook toen haar huis helemaal uitbrandde en zij met tien kinderen op straat stond, liet ze zich niet van de wijs brengen. “Een diep geloof en vertrouwen in God heeft ons altijd gesterkt”, zegt Piet. “De Bijbel lezen en de kerkgang zijn heel belangrijk voor moeder en voor ons.”

Breien
Mevrouw Louws heeft in verschillende dorpen op Walcheren en Zuid-Beveland gewoond. Ze droeg tot tien jaar geleden Walcherse dracht en heeft altijd klaargestaan voor de medemens. Ook nu nog breit ze dagelijks voor kindertjes in Afrika. “Iemand van het huis waar ik woon, gaat naar Afrika en neemt dan de kleertjes, mutsjes, slabbetjes en sokjes mee. Dan komt het aan waar het echt nodig is.” Mevrouw Louws bedenkt zelf de breipatronen en gaat soms nog mee naar de wolwinkel om zelf wol uit te zoeken.

Feestweek
Op maandag kreeg mevrouw Louws een verrassingsfeestje met veel vrienden en bekenden. Op woensdag kwam de Canadese kant langs om samen te lunchen en op zaterdag ging de hele familie, ruim honderd man, dineren bij camping Westhove. Na de feestweek gaan de meeste familieleden weer naar huis, maar sommige blijven nog even. “Moeder heeft altijd hard gewerkt en de kinderen ook”, zegt Piet. “Maar ik herinner me vooral dat het gezellig was.” [l]