'Het geeft veel energie, maar vraagt ook veel'
DOMBURG - Als je wethouder bent, moet je voortdurend alert zijn, fris naar elk ambtelijk advies kunnen kijken en er voor honderd procent voor gaan. René Molenaar van de gemeente Veere had dat gevoel niet meer en besloot te stoppen. “Als wethouder moet je de nodige afstand houden als je het goed wilt doen”, zegt hij. “Ik merkte dat het me meer moeite kostte om die distantie te bewaren.”
DOOR EUGÈNE DE KOK
Het wethouderschap is geen reguliere baan, weet René Molenaar als geen ander na acht jaar. “Het heeft me ontzettend veel energie gegeven. Ik zat na raadsvergaderingen, die vaak tot ‘s avonds laat doorgingen, geregeld alweer om acht uur op kantoor. Arbo-technisch mag het niet eens, maar ik vond het geen probleem. Maar,” zegt de CDA’er in het gemeentehuis in Domburg, “het vraagt ook veel van een mens.” Molenaar noemt zijn vrouw, twee kinderen, kleinkinderen en zijn moeder, die in een andere provincie woont. “Haar zie ik echt veel te weinig. Dat wil ik veranderen."
Mede daarom keert hij terug naar zijn andere liefde: het onderwijs. De tot musicus geschoolde politicus, een bekwaam kerkorganist, was jaren directeur van een basisschool en daarna inspecteur van het onderwijs.
Hij kijkt tevreden terug op de periode waarin hij altijd met Jaap Melse, Chris Maas en burgemeester Rob van der Zwaag samenwerkte. “We hebben veel dossiers die muurvast zaten in beweging kunnen krijgen, zoals in Dishoek en Zoutelande. Of we hebben slepende onderwerpen juist van de agenda afgevoerd. De uitbreiding van de golfbaan in Domburg is een goed voorbeeld.”
Molenaar heeft zich sterk gemaakt voor de samenwerking met inwoners. Co-creatie, noemt hij het. Neem de inrichting van het Fort den Haak-gebied of de reconstructie van het Oranjeplein in Veere. “Het ontwerp was al klaar toen de Stichting Behoud Hoogaars met het verzoek kwam voor een werf waarin aan de schepen kon worden gewerkt. Iedereen was enthousiast. Daardoor loopt het wat vertraging op, maar,” zegt Molenaar over het Oranjeplein, “ik vind het mooi dat je zo kansen kunt verzilveren.”
Samenwerking
Jammer is het dat de samenwerking tussen de drie Walcherse gemeenten niet goed uit de verf is gekomen. “Het blijkt heel moeilijk te zijn om drie overheden, met drie verschillende populaties, zo te laten samenwerken dat de som der delen meer oplevert dan alleen. Zelf was ik bereid om over onze schaduw heen te stappen, maar je kunt niet blijven schuiven. Ik vind dat zonde, maar wat me pijn heeft gedaan, is hoe Middelburg is omgegaan met het Porthos-dossier.” Molenaar doelt op de eigen koers die de buurgemeente leek te gaan varen, terwijl was afgesproken om de verantwoordelijkheid voor het dossier bij de gemeente Veere te leggen.
Het was een smetje op de laatste acht jaar, net als de eeuwige juridische strijd met Bram van Leeuwen, iets waar Molenaar een einde aan probeerde te maken. “Jammer, want wat levert het nu op voor de maatschappij?”
Hij kijkt echter met een goed gevoel terug. Veere heeft de laagste lasten in Zeeland en zit in tegenstelling tot de twee buurgemeenten goed in de slappe was. Daarnaast staat het basisonderwijs stevig in de steigers, onder meer door de samenwerkingsscholen die in meerdere kernen tot stand zijn gekomen. Bovendien is er eindelijk zicht op invulling voor de Grote Kerk in Veere. Molenaar is ervan overtuigd dat dat helpt voor het vestigingsklimaat. “Het is een parel”, zegt hij. “Wat daar gaat gebeuren gaat nieuwe mensen trekken. Ze komen hier al naartoe voor zon en strand, maar straks ook in de stille maanden. Ik vind dat de gemeente daar best wat meer geld voor over mag hebben.”
Molenaar heeft woensdag officieel afscheid genomen met een symposium in de Catharinakerk in Zoutelande. Daar ging het onder meer over de waarde van cultuur voor een gemeente.[l]