'In woestijn kom je los van het dagelijkse leven'
VLISSINGEN - Nergens is de Melkweg met haar duizenden sterren mooier dan in de Marokkaanse woestijn. De Vlissingse Els Schout kan het weten, want ze heeft het inmiddels meerdere keren gezien. De woestijn is haar inmiddels zo lief dat ze heeft besloten er haar werk van te maken. “Nergens anders kom je zo tot rust.”
DOOR EUGÈNE DE KOK
Geen telefoontjes, geen Facebook of Twitter en geen e-mails of Whatsapp-berichtjes. Helemaal niets. Alleen zijzelf, gids Daoud Amzil en de dromedarissen waarmee ze door de woestijn en de bergen trekken.
Zo zagen de reizen door de Marokkaanse woestijn van Els Schout eruit. “Ik kan het iedereen aanraden, want je komt er he-le-maal tot rust. Als je last hebt van stress, en ik ben een ervaringsdeskundige op dat gebied, dan moet je dit doen. Je wordt door niets of niemand achtervolgd. Het enige waarmee je bezig bent is om van het ene naar het andere punt te komen”, vertelt de Vlissingse, zittend aan haar keukentafel. “Je komt even helemaal los van het dagelijkse leven en bent op jezelf aangewezen. Het is back to basic. Ook thuis geniet ik er nog van. Als ik naar de foto’s van mijn reizen kijk, ben ik daar weer. Heerlijk vind ik dat.”
Traditioneel
Naast haar aan tafel zit Daoud, voor de gelegenheid in zijn traditionele Berber-kleding. Hij draagt deze kleding ook in de woestijn. Hij gidst al jaren mensen door de Sahara. Soms gaat hij met een grote groep een paar dagen op pad, soms met een kleiner groepje één, twee of zelfs drie weken. Hij woont in Zagora in het zuidoosten van Marokko. De stad staat bekend als één van de zogenoemde toegangspoorten naar de Sahara.
'Er zijn geen wegwijzers'
Daoud heeft de woestijn leren kennen via oude, rondreizende Berbers. “Voordat je naar de woestijn gaat, moet je een plan hebben. Het gaat er niet om dat je de weg weet, maar de weg naar het water kent.” Als ze in de woestijn is, kijkt Schout vol bewondering naar haar gids. Waar de zandduinen voor haar op elkaar lijken, zijn ze voor de Marokkaan allemaal anders. Hij weet de weg naar de waterbronnen en beschutte plekken feilloos te vinden. “Terwijl er geen wegwijzers zijn in de woestijn”, lacht zij.
Rustplek
Eenmaal op een rustplek aangekomen is het voor Daoud en zijn gasten zaak om te eten, drinken en goed uit te rusten. Daoud bakt zelf het brood en bereidt de groenten en het vlees in een tajine in een provisorische keuken die de dromedarissen dragen. “Het mooie aan de woestijn is dat je elk probleem zelf moet oplossen. Je kunt niet iemand bellen en vragen of ze even langskomen.”
Zonsondergang
Daoud geniet nog elke keer als hij er is. "De mooiste momenten zijn net voor zonsondergang. Het is dan stil, je ziet niemand en het licht is prachtig. Ik verdien mijn geld in de woestijn, maar die momenten blijf ik mooi vinden." Beiden kunnen een reis door de Sahara iedereen aanraden. "Als je reist met ouders en kinderen maak je wel een andere tocht dan alleen met ouderen", zegt Schout. "Maar iedereen kan het doen. Het is primitief, maar echt prachtig."
Na zelf enkele reizen te hebben gemaakt is ze met Daoud Sahara Camel Adventures begonnen. Zij verzorgt de administratieve kant van het bedrijf, grotendeels vanuit Vlissingen, en hij zit de meeste tijd van het jaar in Marokko. Vanuit Nederland organiseren ze reizen naar het onherbergzame gebied. Samen hebben ze twee dromedarissen, die met andere dromedarissen een karavaan vormen en de bagage dragen tijdens de tochten. “Een tocht kan vijf tot veertien dagen duren. Daarna brengen wij je naar een luxueus hotel met een zwembad waar je nog een of twee nachten in een lekker bed kunt slapen, voordat de terugtocht naar Nederland begint.”
Meer informatie, verhalen en foto's van de reizen zijn te vinden op www.saharacameladventures.com.
