'Ons stadsarchief is ons geheugen'
VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek 'Ik ben Vlissingen' elke week een van haar stadsgenoten in slechts 980 tekens, precies zeven tweets. Met haar portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
DOOR HELGE PRINSEN
Aafke Verdonk-Rodenhuis (70). Weduwe, drie kinderen. Geboren in Vlissingen. Oud-docente Nederlands Scheldemond. Opgegroeid in de Randstad.
“M’n vader zat in de scheepsbouw. In een zomervakantie heb ik hier in het kanaal zwemmen geleerd. Met zo’n haak onder je kin, weet je nog.”
“Mijn man was werktuigkundige, later manager nieuwbouw. Standplaats Bergen, Noorwegen. In 1987 zijn we weer in Vlissingen komen wonen.”
“Werd meteen vrijwilliger in het museum. Ik dacht: jeetje wat kindonvriendelijk. De toenmalige directeur zei: ga je gang maar hoor. Zo ging dat.”
'Duidelijker kan ik het niet zeggen'
“Met gemeentearchivaris Ad Tramper en oud-archivaris Adri Meerman heb ik ‘Het Leven in Vlissingen’ gemaakt. Twaalf themanummers. Vanaf 1850.”
“Ons stadsarchief is het geheugen van Vlissingen. Het zou toch ontzettend jammer zijn als dat in de toekomst allemaal naar Middelburg zou gaan.”
“Elke ochtend zie ik uit mijn raam de zee. Mijn levensbehoefte. De zee geeft me een thuisgevoel. Hier hoor ik. Duidelijker kan ik het niet zeggen.”
De miniportretten van Helge Prinsen zijn ook te lezen op haar website www.helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.