'Ze laten de grote en kleine geschiedenis zien'
VLISSINGEN - Het was een flinke klus, maar het gemeentearchief in Vlissingen heeft alle notulen van de raadsvergaderingen gedigitaliseerd. De verslagen van de vergaderingen tussen 1907 en 2015 staan online. Handig als je iets terug wilt zoeken over langlopende kwesties als het Nollebos of het Scheldekwartier of simpelweg leuk als je een duik wilt nemen in het rijke politieke verleden van de stad. “Het gekibbel is van alle tijden.”
DOOR EUGÈNE DE KOK
Gemeentearchivaris Ad Tramper heeft de dozen voor de gelegenheid uitgestald op een paar tafels in het archief aan de Hellebardierstraat. De rij bruine archiefdozen is ruim vier meter lang en bestaat uit 36.000 opnamen van in totaal 72.000 pagina’s. Het is daarmee slechts een fractie van de 2,4 kilometer archief die de gemeente Vlissingen rijk is. “En toch was het veel werk om dit te digitaliseren”, legt Tramper uit. “Je kunt per dag foto’s van honderden documenten maken, maar dan kost het nog veel werk voor het online staat.”
Klompen
Toch loont het de moeite. De notulen laten een mooi beeld zien van de Vlissingse politiek en daarmee ook van de samenleving door de jaren heen. Wie de oude notulen combineert met ‘Verslag van den toestand der gemeenten’, een jaarlijks boekwerk dat tot 1940 in de gemeente werd uitgegeven, krijgt een goed beeld van hoe het er in het verleden aan toe ging. “Je ziet bijvoorbeeld dat de overheid zich in 1918 veel meer met haar inwoners bemoeide dan ze nu doet. Zo las ik in de notulen uit de beginjaren een lange discussie over het wel of niet beschikbaar stellen van klompen voor schoolkinderen.”
Hondenpoep
De bemoeizucht van de lokale overheid zie je ook terug aan het aantal bespreekpunten. “Er zijn tot de Tweede Wereldoorlog vergaderingen bij waar meer dan 40 punten op de agenda staan. Die bijeenkomsten zijn ongetwijfeld uitgemond in nachtwerk”, lacht Tramper. De onderwerpen zijn ook veranderd in de loop der tijden. “Neem hondenpoep. Dat is iets waarover we ons pas in de jaren ‘80 druk zijn gaan maken. Daarvoor kom je het niet tegen.”
Er is ook een aantal constanten te zien in de notulen tussen 1907, toen ze voor het eerst in druk verschenen, en 2015, het laatste jaar waarin er echt wordt genotuleerd in plaats van opgenomen. “Je komt pagina’s met oeverloos geleuter over de begroting tegen. Vlissingen is nooit een rijke stad geweest en heeft dus altijd moeite moeten doen om haar begrotingen sluitend te krijgen. Ook gaat het zowel in 1918 als in de jaren erna vaak over triviale zaken. Verder stuitte ik in de notulen van 1920 op verontwaardigde reacties over de vestiging van een marinehospitaal in Middelburg. Veel Vlissingse raadsleden waren daarover niet te spreken. Die rivaliteit is dus ook van allen tijde. De notulen laten de grote en kleine geschiedenis zien van Vlissingen. Met het digitaliseren van deze notulen zijn we weer transparanter geworden.”
Tramper hoopt dat inwoners, gemeenteraadsleden en onderzoekers veel gebruik zullen maken van de digitale notulen. Er kan met zoektermen in worden gezocht. Tramper raadt dan wel aan goed over de namen na te denken. Zo noemden Vlissingers het Dokje van Perry vroeger steevast het droogdok. Het Scheldekwartier heette ook anders. Wie deze eerdere namen intikt in de zoekmachine leest de hele aanloop naar de miljoenenaankoop, die Vlissingen nog steeds pijn doet. “Mensen zeggen wel eens dat het terrein zonder nadenken is aangekocht, maar in de notulen zie je dat er heel erg uitgebreid over is gediscussieerd. Dingen zijn nog wel eens anders gegaan dan we denken.”
De notulen van de gemeenteraad van Vlissingen zijn te vinden via de website www.gemeentearchiefvlissingen.nl.[l]