Elke dag naar Dishoek en terug
VLISSINGEN - Helge Prinsen portretteert in de rubriek 'Ik ben Vlissingen' elke week een van haar stadsgenoten in slechts 980 tekens, precies zeven tweets. Met haar portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
DOOR HELGE PRINSEN
Mattie Augustijn (70). Getrouwd, twee kinderen. Had 25 jaar met haar man een drogisterij in Vlissingen. DA en daarna Etos. Geboren in Gasselternijveen.
“Mijn vader zat tijdens de oorlog bij de Irenebrigade in Engeland. Hij kwam in ‘44 Vlissingen binnen en ontmoette toen m’n moeder die hier woonde.”
“Vlissingen kende ik dus, omdat ik vaak naar mijn grootouders ging. En ja, dan ging je ook wel eens naar de drogist en zo heb ik m’n man leren kennen.”
“Ik heb altijd met veel plezier in de winkel gestaan. Het gaat erom je te onderscheiden door vriendelijk en behulpzaam te zijn. Je moet je klant echt ‘zien’.”
“Na ons pensioen zijn we verhuisd naar Paauwenburg. Op tijd de bakens verzetten. Ik kom veel bij oude mensen en zie dat iedereen daarmee te maken krijgt.”
“Elke dag wandel ik zes kilometer. Altijd hetzelfde rondje naar Dishoek en terug. Eens per week neem ik een prikstok mee voor rommel die ik onderweg tegenkom.”
“Verder ben ik actief in de Sint Jacobskerk. Bezinning en saamhorigheid vind ik belangrijk. We hebben allemaal een god nodig, in wat voor vorm dan ook.”
De miniportretten van Helge Prinsen zijn ook te lezen op haar website www.helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.[l]