Hond Max is nu een symbool van medeleven
VLISSINGEN - In de serie 'Ik ben Vlissingen' was de hond Max het afgelopen jaar het meest bijzondere portret. Naar aanleiding van het portret kwamen er vele hartverwarmende en ontroerende reacties binnen. Daarom in dit eindejaarsnummer van de Vlissingse Bode nogmaals het ‘kerstverhaal' van Max.
DOOR HELGE PRINSEN
Het gaat nog steeds fantastisch met Max. Precies twee jaar geleden werd Max hersteld verklaard door de dierenarts na een revalidatie van ruim vier maanden en officieel door de bewoners van het Kogelpark geadopteerd. Hij is in die twee jaar uitgegroeid tot een symbool van medeleven.
Kerststal
Ondanks zijn leeftijd kan Max ondeugend zijn. Vorig jaar trok hij de hele kerststal van tafel. En enkele maanden later werd zijn baasje Hans Tabbers wakker, omdat de tv beneden hard aan stond. Max had de afstandsbediening te pakken gekregen en als speeltje totaal de vernieling in geknauwd. Gelukkig had hij dus wel eerst de televisie aangezet … Hieronder het verhaal van Max, zoals dat vorig jaar is verschenen.
Een vrijbuiter
Max (13). Bekende Vlissinger. Buurthond. Nadat zijn baasje Bram de Vries overleed, werd Max geadopteerd door de bewoners van het Kogelpark.
Hij heeft een vast huis, maar de hele buurt laat hem uit. Max is een schat van een dier. Ook naar andere honden toe. Van nature is hij een vrijbuiter.
Vroeger liep hij vaak alleen. Z’n dagelijkse rondje naar de jachthaven en terug. Ook naar de binnenstad en de sluizen. Je kon Max overal tegenkomen.
Maar toen brak hij z’n poot. Moest hij inslapen of een gecompliceerde operatie in Bergen op Zoom ondergaan? Daarop kwam een buurtactie op gang.
Nu slijt hij z’n oude dag in zijn vertrouwde omgeving bij de Oranjemolen. Het liefst snuffelt hij. En hij vindt het heerlijk om aangehaald te worden.
Dan zeggen de mensen: “Hallo Max, brave hond, ben je daar weer?” Voor velen is Max erg belangrijk. Hij vervult als het ware een therapeutische rol.
Zijn poot is uiteindelijk fantastisch genezen. Zelfs de dierenarts was ontroerd. Nee, zonder de Kogelpark-bewoners zou Max er niet meer zijn geweest.
Miniportretten
Max is één van de meest bijzondere portretten die Helge Prinsen heeft gemaakt in de serie 'Ik ben Vlissingen'.
Daarnaast heeft ze de afgelopen jaren tientallen andere inwoners van Vlissingen beschreven in slechts 980 tekens, precies zeven tweets. Met haar portretten wil ze bekende en minder bekende Vlissingers in de schijnwerpers zetten en zo een mooi beeld van de stad schetsen waar zij is geboren en getogen.
Haar miniportretten zijn ook te lezen op haar website www.helgeprinsen.nl en op haar Twitter-account: @helgeprinsen.[l]