Dansen bracht diamanten echtpaar bij elkaar
HUIJBERGEN – Ze moesten even geduld hebben tot na de vastentijd alvorens elkaar het ja-woord te geven. Kort na Pasen, op een dinsdag halverwege de maand april trouwden ze. Op zondag 15 april 2018 vierden Lies en Jan Somers hun diamanten huwelijksjubileum in Non Plus Ultra. Zestig jaar geleden was het feest in zaal Doggen te Heerle. Uiteraard was er toen muziek en gingen de voetjes van de vloer, want dansen dat deed het echtpaar Somers-van Meel graag.
DOOR MARILYN PIETERSZ
"Ons lievelingsdans was altijd de Engelse wals", zegt Jan en op zijn gezicht verschijnt een brede glimlach. Lies knikt instemmend en vult aan: "We konden allebei vrij aardig dansen. We leerden elkaar kennen tijdens een dansavond bij Koppenhollen aan de Potterstraat in Bergen op Zoom. Jammer dat dansen nu niet meer gaat. We hebben er altijd veel plezier aan beleefd."
Huis
De vonk sprong snel over. Na een avondje dansen bood Jan aan, Lies naar huis te begeleiden. Ze waren piepjong. Hij amper 23 en zij 19. Hun verkering duurde bijna drie jaar. Ze gingen op zoek naar een woning en al veel sneller dan gedacht kwam het huis aan de Siardus Bogaertslaan in beeld.
Echter, er moest wel getrouwd worden, samenwonen dat kon niet. En aldus geschiedde. "In zekere zin 'moesten' we dus trouwen", vertellen ze met veel schik in hun stem, "anders geen huis." Tot op de dag van vandaag wonen ze in hetzelfde huis. "Het is echt óns huis, het is netjes ingericht, we hebben het naar onze zin. Waarom zouden we weggaan?", somt Jan op. Hij is een geboren en getogen Huijbergenaar, Lies komt oorspronkelijk uit Wouw.
Samen kregen ze drie kinderen en zijn ze opa en oma van vijf kleinkinderen. In de loop der jaren hebben ze veel gereisd door Europa, met als hoogtepunt de reis naar Egypte. Lies: "Ik wilde altijd een keer vliegen en dat gebeurde toen. De reis van ons leven."
'Bezig zijn, dan
blijft er weinig tijd
over om te kibbelen'
Bezige bijtjes
Jan werkte zo wat zijn gehele arbeidzaam leven bij defensie, niet als militair, maar als burger. "Ik was automonteur en op een gegeven moment was ik chef en stuurde ik 34 automonteurs aan op de kazernes. Eerst op het Wilhelminakazerne in Ossendrecht en later in Bergen op Zoom op het Cort Heyligerskazerne." Op zijn 60ste ging Jan met pensioen. Jan is, zoals hij het zelf uitdrukt, "gene zitter". Altijd in de weer met iets. "Ik houd ervan radio's te bouwen of ze te herstellen. Da's een hobby. Sowieso ben ik handig. Ik heb niet alleen aan auto's gesleuteld, maar ook aan tv's en wasmachines."
'Lies maakte
haar eigen
trouwjurk'
Onderscheiding
Zijn eega, Lies heeft gedurende al die jaren ook niet stilgezeten. "Ze noemden me 'de naaister'. Ik heb vele jurken gemaakt voor de echtgenotes van de militairen. In de glorie tijd van de kazerne en de vliegbasis, was er bijna iedere maand wel een bal en de vrouwen van de officieren hadden een baljurk nodig. Nou, die maakte ik dan", vertelt Lies opgetogen. Daar bleef het niet bij. Lies heeft haar eigen trouwjurk gemaakt. Voor haar werk in het verenigingsleven, kreeg ze enkele jaren terug een Koninklijke onderscheiding. Als lid van het Oranjecomité in Huijbergen organiseerde ze de modeshows tijdens Koninginnedag. Vanaf 1990 tot en met de opheffing in 1997 van de zelfstandige gemeente Huijbergen was ze raadslid. Al 53 jaar zingt ze in het kerkkoor.
Op de vraag naar het geheim van hun lange verbintenis, antwoorden ze zonder aarzelen: "Altijd bezig zijn. Daardoor blijft er weinig tijd over om te kibbelen."[l]