Ralph Borghouts 'haalt' HP/De Tijd met M-theorie
BREDA - Hij beschouwt zich niet als een beeldvernieuwer. Maar Ralph Borghouts is dat wel!
DOOR RINIE MAAS
De een vindt ze mooi; zelfs eerder gebeeldhouwd dan gebouwd. De andere blijft liever dichter bij de grond. Voor Ralph Borghouts, stadsfotograaf, zijn de 'Black Towers' aan de Graaf Engelbertlaan inspirerend. Maar dan vooral s'nachts! In het neonlicht en het licht van de koplampen op de weg.
Hij is een van de vele stadsfotografen. Maar wel een opmerkelijke. Hij fotografeert met gevoel voor poëzie; met een vleugje kunst. Op de Bredaseweg zie je wielrenners 'aan elkaars wiel' op weg naar Zundert. In de spiegeling van een bushalte echter rijden ze terug naar Breda. Zo heeft iedere foto van Borghouts bijzondere kenmerken. Het viel eerder HP/De Tijd op. Het leidde tot een boeiend verhaal.
M-theorie
Over de poëzie van de wiskunde die zijn foto's kenmerken. Over de M-theorie. Deze staat voor ontstaan. Maar ook voor moeder (aarde), magisch en membraam. Het overal in de kosmos aanwezig vlies om te zuiveren en te scheiden, synthetisch. En in het concrete geval van waterzuivering. De opspattende regen van een blauwe schoen in het water refereert daar aan. Maar evengoed zijn foto's van de Haven en grachten in Breda; de vele foto's van zandwegen en stadswaterpartijen. HP/De Tijd over Borghouts: "Zijn foto's verbeelden modelmatig het principe van de M-theorie. Dit is een natuurkundige leer die voortborduurt op de snaartheorie en een verklaring zou geven voor het bestaan van alles. Er zijn genoeg beelden die deze theorieën wetenschappelijk ondersteunen maar afbeeldingen die zo'n wetenschappelijke theorie verder interpreteren of verbeelden zijn er nauwelijks…Borghouts laat zien dat de M-theorie een soort leer van het alles zou kunnen zijn"…
Black Towers
De Black Towers aan de Graaf Engelbertlaan en de auto's op de snelweg bij nacht; het vele licht dat zich spreidt laat de dynamiek van deze tijd zien. Imponerend als de schreeuw van Munch (1873) is de eenling, het universele individu dat de trappen eenzaam bestijgt. Of stilstaat bij de eindeloos lange, geschoren en ondoordringbare haag, die de milieus scheidt; de dame onder het schijnsel van de lantaarnpaal bij een stilstaande auto en verderop de man die zijn weg zoekt, steunend op zijn stok: beiden op z'n kwetsbaarst. Een kind wordt mens als het verlost is. Het maakt blij. Zo ook de bruiloft en de verstilde natuur. Ralph Borghouts observeert en kijkt. En…. het fascineert hoè hij kijkt.
Licht
Zijn foto's weerspiegelen de Bredase mens in zijn doen en laten in en zijn wonderlijke mooie omgeving, zoals Pallieter in het door Felix Timmermans geboekstaafde verhaal van zijn lippen valt: "Och hoe schoon. En het was alsof er aan elken vinger een draad was, die hem naar Marieken trok…De buiten was fris en rook bijzonder fijn. De weelde van de nacht leefde nog onder het gers, en op de Nethe kronkelde er zich wat witte damp, maar de verten waren klaar". Voor het NAC boek Idolen en Iconen, Oorlogsgeheim van bezet dorp en Breda in 55 verhalen heeft Ralph Borghouts vele mooie foto's gemaakt. Zoals bij de brug over de Mark waar een fijne mist optrekt en de koeien, hoorbaar, hun asem in- en uitblazen. Het licht dat verdampt; in het Liesbos de grond inzakt. Het is een door hem verbeelde werkelijkheid, de poëzie, de kunst van de concrete weergave in beeld.
Belangrijkste ontwikkelingen
De in Princenhage west II geboren Bredanaar is niet religieus. Wel volgt hij op afstand op dit gebied de belangrijkste ontwikkelingen. Als beeldvernieuwer ziet hij wel degelijk het belang van een kerk, zoals de Laurentiuskerk in Ginneken. En aan de voet daarvan het Markdal. Hij ziet hoe goed het is dat horizontaal en verticaal contrasteren. Elkaar aanvullen, landschappelijk. En ook dat het bouwen van zo'n kolos het streven is geweest van de mens om te reiken naar iets hogers. [l]