Bijtincident heeft grote impact op Krijn
OUDENBOSCH – In september 2017 werd Krijn Lakeman door zijn eigen herder in zijn armen gebeten. Aangezien de hond weigerde los te laten, zag de politie geen andere oplossing dan het dier dood te schieten. Omdat Krijn de wilde verhalen die hierover de ronde deden wilde ontkrachten, vertelde hij in de Bode zijn versie van het incident. Hoe is het hem sindsdien vergaan?
DOOR ELS ROMMERS
Anderhalve maand na die rampzalige dag waarop de anderhalf jaar oude Ygor zijn baas aanviel en zijn armen ernstige schade toebracht, verscheen het verhaal van Krijn in de Bode. "Op social media werd maar wat geroepen, zonder de ware toedracht te kennen en dat ging me te ver", legt Krijn zijn beslissing om de Bode in te schakelen uit. "Om privacy-redenen wilde ik destijds niet met mijn volledige naam en foto in de krant. De reacties op het artikel zijn echter zo hartverwarmend geweest dat ik die stap nu wel durf te zetten."
Littekens
Krijn toont de littekens die hij heeft overgehouden aan de verwondingen die keurig zijn genezen. "Af en toe heb ik last van zenuwpijn rondom de wonden. Ook heb ik aan spierkracht in mijn armen ingeboet, maar verder gaat het fysiek goed met me", laat hij weten. "Mentaal is er veel veranderd. Ik voel me kwetsbaarder. Tegenwoordig doorvoel ik het verdriet van anderen veel meer en schiet sneller vol. Anderzijds zijn er ook zaken waar ik me juist minder druk om maak. Het is dus heel dubbel."
Hondengedragdeskundigen
Om te begrijpen wat er die dag is misgegaan, vroeg Krijn om feedback van deskundigen op het gebied van hondengedrag. "Ondanks mijn voornemen om met iedereen contact op te nemen, merkte ik gaandeweg dat dit teveel emoties losmaakte. Via deze weg wil ik degenen die ik niet benaderd heb dan ook van harte bedanken. Ik hoop dat zij de reden van mijn radiostilte begrijpen. Met enkele hondengedragdeskundigen ben ik nog altijd in gesprek. Zij hebben mij duidelijk gemaakt wat er op 8 september 2017, en eigenlijk daaraan voorafgaand, is gebeurd."
Roedelleider
"Net daarvoor was Rex, mijn andere herder, overleden", verklaart Krijn zich nader. "Achterafgezien heeft Ygor Rex als de roedelleider beschouwd. Ik was die dag niet lekker en tijdens onze wandeling heeft hij de kans gegrepen om zijn plaats in de hiërarchie op te eisen. Ergens heb ik altijd geweten dat het geen typische huishond was, maar zolang Rex er was, gedroeg hij zich netjes. Wel zocht Ygor de grenzen op, maar daar kon ik mee omgaan. Dat hij zich op een dag tegen me zou keren, zag ik niet aankomen. Ondanks dat, koester ik de band die ik met hem heb gehad en betreur ik het dat hij niet meer leeft. De politie heeft er goed aan gedaan, ik had immers al een liter bloed verloren. Ook voor de betrokken agenten moet het pittig zijn geweest. Nadien zijn ze drie keer aan de deur geweest om te informeren naar mijn welzijn."
Verwerking
"Twee dagen nadat ik gebeten was, liep ik diezelfde route langs de Drie Weikes. Huilend heb ik tegen mijn twee honden gepraat. Ik bleef er terugkomen en knoopte steeds praatjes aan met mensen die er hun hond uitlieten. Over mezelf praatte ik niet, ik wilde alleen maar dicht bij die honden zijn. Dat hielp bij de verwerking. Binnenkort hoop ik er met Roy te wandelen." Krijn wijst naar de zeven maanden oude herder die hij sinds kort heeft. "Omdat ik op de bank zat weg te kwijnen, heeft mijn partner me meegenomen naar de fokker waar ook Rex vandaan komt. Hij had een jonge herder waar hij een goed thuis voor zocht. Ook al had ik mezelf nog zo beloofd alleen maar te gaan kijken, toen ik Roy zag, was ik meteen verkocht. Alles valt op z'n plek. Roy brengt rust in huis en tegelijkertijd voel ik me door hem vitaler. In elk geval zie ik de toekomst weer met vertrouwen tegemoet." [l]
