Wim Bastiaansen verguld met lintje
OUDENBOSCH – Tijdens de lintjesregen werden dit jaar acht Halderbergenaren verrast met de komst van de burgemeester die het speldje persoonlijk uitreikte en ieder van hen bedankte voor hun belangeloze inzet. Iedere week zetten we één van de gedecoreerden in de spotlights. Deze week leest u hoe de 84-jarige Wim Bastiaansen zijn drukke werk- en gezinsleven met zijn vrijwilligerstaken wist te combineren.
DOOR ELS ROMMERS
Gezeten in de prachtige achtertuin van familieman Wim Bastiaansen, komt al snel de koffie op tafel én een uitdraai van alle vrijwilligersfuncties die hij in zijn leven heeft vervuld. En dat zijn er nogal wat. Een heel aantal vloeiden voort uit zijn beroep. Wim heeft namelijk decennialang een glastuinderij gehad op de Pagnevaartweg.
Studentenvereniging
Zijn allereerste vrijwilligerstaak dateert echter nog uit zijn jonge jaren. "Halverwege de jaren vijftig kwamen er steeds meer studentenverenigingen, ook op onze landbouwwinterschool. Ook op onze school werd er één opgericht, de Debating Club. Daarvan ben ik twee jaar lang de voorzitter geweest", blik Wim terug. "In diezelfde periode was ik voorzitter van de Oudenbossche tak van de Jongenboerenstand, het huidige KPJ."
Ontheemd
Tussen 1959 en 1997 was Wim actief betrokken bij het waterschap Herenjansland dat later opging in het grotere waterschap Markvlietlanden. Alleen tussen 1987 en 1991 ging hij er even tussenuit. "Ik was destijds tegen de fusie", biecht Wim op. "En als die dan toch doorgaat, word je uiteraard niet herkozen. Maar ik ging dat werk missen, voelde me zelfs een beetje ontheemd. Dus toen ik vier jaar later weer bestuurslid kon worden, heb ik dat meteen gedaan."
Trotse vader
Ondanks hun drukke bestaan, maakten Wim en echtgenote Sientje iedere zondag vrij om met hun drie zoons op stap te gaan. "Omdat ik hun ontwikkelingen van dichtbij wilde volgen, werd ik voorzitter van het oudercomité van de scholen. Mijn oudste had ademhalingsproblemen en moest naar een openluchtschool. Onze jongste had dyslexie en ging daarom naar het bijzonder onderwijs. Ten onrechte dachten mensen dat je dom was als je daarop zat. Moet je nagaan welke reacties we kregen toen we de wens van onze middelste zoon eerbiedigden en hem ook naar die school lieten gaan. Maar de belangen van onze jongens stonden voorop en nu zijn we blij met onze keuze, want ze hebben alle drie wel mooi een titel voor hun naam staan!"
Politieke interesse
Zoals gezegd, maakte Wim ook deel uit van de nodige vak-gerelateerde verenigingen, waaronder de tuinbouwvereniging Oudenbosch, waarvan hij vicevoorzitter was en de veiling in Breda, waar hij iedere dag naartoe reed met zijn producten. Ook de politiek had zijn interesse. Hij werd, net als zijn ouders, lid van het CDA en tussen 1987 en 1994 was hij zelfs gemeenteraadslid in Oudenbosch. "Toen het gemeente Halderberge werd, ben ik vijf jaar bestuurslid geweest van het CDA, daarna voorzitter", vertelt Wim.
Geloof
Politiek en maatschappelijk geëngageerd als Wim is, mocht ook de kerk rekenen op zijn steun. Zes jaar lang was hij vicevoorzitter van de toenmalige Paulusparochie en bestuurslid van de interparochiële vereniging. Momenteel verzorgt hij samen met zijn zwager nog altijd de voortuin van de pastorie van de Basiliek en vormt hij samen met nog twintig anderen de kerkwacht. "Geloof hoort bij ons leven", verduidelijkt Wim. "Net als het vrijwilligerswerk. Als ondernemer ben je nou eenmaal gewend om veel te moeten regelen, dus het past wel bij mij. Dat de burgemeester ooit aan mijn deur zou staan om me voor mij inzet te belonen met een lintje, had ik nooit gedacht. Maar eerlijk is eerlijk: ik vind het een hele eer!" [l]
