Jo en Sjaak Tak vieren diamanten bruiloft
OUDENBOSCH - Op 19 september was het 60 jaar geleden dat Jo Jaspers en Sjaak Tak elkaar het jawoord gaven op het gemeentehuis. Op 24 januari 1959 herhaalden ze hun geloften voor het altaar. Hun leven kenmerkte zich door hard werken, maar ook door gezelligheid. De jubilarissen duiken terug in de tijd...
DOOR ELS ROMMERS
"Mijn vader die als uitvoerder werkte, kwam op een dag helemaal van streek thuis. Iemand was tijdens het werk zwaargewond geraakt aan zijn hand door een cirkelzaag. Dat bleek Sjaak te zijn. Mijn ouders gingen bij hem op bezoek. Kennelijk vonden ze hem goed bij mij passen, want mijn moeder stuurde mij daarna naar hem toe, zogenaamd om haar handschoenen op te halen die ze vergeten was. Dus reisde ik met de trein vanuit Zevenbergen naar Oudenbosch, waarna ik op zoek ging naar de Drie Weikes, want daar woonde Sjaak", vertelt Jo over hun ontmoeting.
Krijg ik uw zege?
Ook Sjaak zag het wel zitten met Jo en vroeg haar de week erop mee naar het circus. "We kregen verkering en na negen maanden vroeg ik Jo ten huwelijk", vertelt de zeven jaar oudere Sjaak. "Ik vond mezelf toen eigenlijk nogal jong", zegt Jo eerlijk, "maar Sjaaks moeder begon te dementeren en Sjaaks vader wilde graag dat we snel zouden trouwen. Kort daarna vroeg Sjaak mijn vader officieel om mijn hand. Nou ja, toen was ik natuurlijk om", lacht Jo.
Koningswens
Na de bruiloft trokken Jo en Sjaak in bij Sjaaks ouders. "Voor mijn trouwen werkte ik in een naaiatelier, maar na de huwelijksvoltrekking ging ik meehelpen in het huishouden van Sjaaks ouders. Negen maanden later kwam onze dochter Mattie. Ik beviel in het Sancta Maria in Zevenbergen en bij thuiskomst betrokken we als kersvers gezin onze eigen houten woning in Gastel", weet Jo nog goed. "Nog geen vier jaar later kwam onze zoon John ter wereld en hij maakte ons gezin compleet. Weer een jaar later kochten we het huis van Sjaaks ouders, waar we in totaal 31 jaar hebben gewoond."
Dagjes uit
Sjaak werkte letterlijk dag en nacht. "Ik heb een tijdlang twee banen gehad. Als ik thuis kwam van mijn werk tijdens de suikerbietencampagne, sliep ik een paar uur en vertrok dan weer naar de bouw." Toch was er ook ruimte voor leuke dingen. "We maakten met het gezin dagtochtjes of gingen naar Bosbad Hoeven. Op vakantie gingen we niet, want we hadden een gigantische tuin, een bloemenserre en ik fokte konijnen. We hadden 60 Franse hangoren, waarmee ik naar tentoonstellingen ging. Jo en John deelden deze passie, dus het was zo'n beetje een gezinshobby. Ook gingen we af en toe uit en carnavallen. Vooral met onze buren, daar hebben we zoveel lol mee gehad."
Thomas More
Niet alleen Sjaak, ook Jo werkte hard. Zij zorgde voor het gezin én het huishouden en had daarnaast diverse werkhuizen. Toen Sjaak afgekeurd werd, werd hij via de WVS bij het Thomas More college te werk gesteld. "Daar zorgde ik onder andere voor de sportvelden en het onderhoud van de gebouwen", aldus Sjaak. Dat deed hij 13 jaar lang. Op dat vlak wordt hij verslagen door Jo, want zij werkte op dezelfde locatie maar liefst 18 jaar als interieurverzorgster. Nadat Sjaak met de VUT ging, heeft hij nog 18 jaar als vrijwilliger bij Stichting Groenhuysen gewerkt.
Het geheim van een goed huwelijk
Na de Drie Weikes heeft het echtpaar ook nog in de Zoutlaan en op het Saint Louisplein gewoond. Een half jaar geleden betrokken ze een appartement in de Zellebergen. De 87-jarige Sjaak is hartpatiënt, hoewel zijn jeugdige uiterlijk anders doet vermoeden. "Mijn aorta was bijna geklapt", geeft hij te kennen. "Nu kan ik niet veel meer dan televisie kijken. Maar op zich gaat het verder goed." Jo zegt in eerste instantie geen hobby's te hebben, maar realiseert zich dan dat ze nog steeds breit én dat ze zingt in het Basiliekkoor. Bovendien onderhouden Jo en Sjaak, die 4 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen hebben, warme contacten met hun familie. Op verzoek willen ze tot slot best het geheim van hun goede huwelijk delen. "Zeggen waar het op staat, maar niet te lang boos blijven", zijn de twee het roerend met elkaar eens.[l]
