'Ik voel een urgentie om te schrijven'
HALDERBERGE - Al bijna tien jaar werkt Els Rommers als correspondent voor de Bode. Deze keer zit ze aan de andere kant van de keukentafel. Na twee jaar schrijven, komt ze namelijk met haar derde boek: Sluiproute.
DOOR REMKO VERMUNT
Schrijven is voor de 49-jarige Els Rommers meer dan alleen een hobby. Het is een passie, een bevlogenheid en een noodzaak. Zodra ze begint te vertellen over haar nieuwe boek, begint ze dan ook te stralen. "Ik voel een soort urgentie om te schrijven", legt Els uit. In 2016 bracht Els twee boeken uit: Icea, Schreeuw van de Vuurvogel en Icea, de Kroon van Trevon. "Het was nooit mijn bedoeling om een boek te schrijven, maar ik had een soort gedachteflits waarin ik het hele boek voor me zag." Ze begon met schrijven en kon eigenlijk niet meer stoppen. "Het verhaal zat helemaal in mijn hoofd. Ik ben achter mijn computer gaan zitten en ik ben begonnen met tikken totdat het klaar was." Pas daarna ging de schrijfster het verhaal teruglezen en redigeren. "Het hele proces was niet alleen voor mijn hoofdpersoon een reis, maar ook voor mijzelf. Uiteindelijk voelde het als thuiskomen, want opeens wist ik: 'Dit is wat ik wil en dit is wat ik kan'."
Sluiproute
Rommers twijfelde geen moment om met een nieuw boek te beginnen. Twee jaar lang heeft ze gewerkt aan het derde boek: Sluiproute. "Ik wilde heel graag datzelfde proces nog een keer meemaken." Toch is dit verhaal anders tot stand gekomen. "Ik loop iedere dag door de natuur. In Visdonk en op de Rucphense Heide en dan kom ik helemaal tot rust. Opeens dacht ik: 'Wat als je hier een volkje zou plaatsen dat helemaal geïsoleerd van de grote stad leeft'." Toen Els begon met schrijven wist ze, in tegenstelling tot de vorige keer, niet precies hoe het boek zou aflopen. "Ik dacht bijvoorbeeld dat ik klaar was, maar opeens bedacht ik een nieuw einde dat veel beter aansluit bij het verhaal." Dat zorgt volgens haar voor een sterk plot. Daarnaast zit het boek vol pakkende dialogen. "Het is nog levendiger en verrassender dan de eerste boeken."
Eigentijds verhaal
Sluiproute is in principe geschreven voor jongvolwassenen, maar volgens Rommers kan iedereen het boek lezen. "De hoofdrolspeelster is een jonge vrouw die een avontuur beleeft vol spanning en romantiek. Het is een verhaal waarin jong en oud zich kan herkennen." Hoewel het boek geen biografie is, bevat het wel autobiografische elementen. "De hoofdrolspeelster heeft bijvoorbeeld een bepaalde verlegenheid die ik bij mijzelf herken. Maar ook de kracht die ze in zichzelf voelt als ze op avontuur gaat, is herkenbaar. Ik wilde niet mezelf in de hoofdrol plaatsen, maar het lukt niet om jezelf helemaal los te maken van de personages. Uiteindelijk word je ook gewoon verliefd op je personages, je gaat er echt van houden." Sluiproute is verder een eigentijds boek met thema's van deze tijd. "Er komen drones in voor, maar ook smartphones en de voor- en nadelen daarvan. Zonder ze bewust aan te stippen en belerend over te komen." Sluiproute is vanaf nu te koop bij boekhandel Het Verboden Rijk en via www.boekenbestellen.nl [l]
Het verhaal
Lorraine groeit op in een dorp in het bos. Stiekem droomt ze van een bezoek aan de nabijgelegen bruisende stad Rogan, maar dan kan ze net zo goed meteen zelfmoord plegen. Tot ze op een dag een manier ontdekt om heelhuids de verboden zone te doorkruisen, waarna ze alles op alles zet om haar droom te realiseren. Maar net voor het zover is, gaat het mis. Door haar toedoen komt iemand in levensgevaar. En dan blijkt ze ook nog eens achtervolgd te worden door twee bekenden. De één maakt haar voortdurend aan het blozen en de ander kan haar bloed wel drinken. Uit angst verraden te worden, kan Lorraine niet anders dan hen betrekken bij haar plannen. Hun tocht naar Rogan heeft grote gevolgen. Schokkende onthullingen brengen alles waar Lorraine in gelooft aan het wankelen. Wie kan ze nog vertrouwen? Als het antwoord daarop duidelijk wordt, blijft er nog maar één vraag over: zal ze dit overleven?[l]