Twomenfreezing weer ontdooid
ETTEN-LEUR - De twee mannen die in december deelnamen aan de Noordkaap Challenge onder de naam Twomenfreezing zijn weer terug van weggeweest. Marcel de Visser en Anton Hooijdonk wisten met hun uitdagingen 4.000 euro bij elkaar te krijgen.
DOOR STELLA MARIJNISSEN
De totale opbrengst van de Noordkaap Challenge 2017 bedroeg 178.562,86. Dat bedrag werd aan het Rode Kruis overhandigd tijdens het 3FM Serious Request spektakel in Apeldoorn.
Spijkerbanden
Marcel de Visser uit Etten-Leur en Anton Hooijdonk uit Wouw vertrokken op 8 december om half vijf 's morgens vanuit Etten-Leur naar Hilversum waar de 46 teams van start gingen voor hun reis naar het noordelijkste puntje van Europa, de Noordkaap. Deels over de weg, deels per boot. In Stockholm werd ingescheept voor de overtocht naar Helsinki in Finland. "We zaten zeventien uur op de boot en ik was ziek", zegt De Visser. "Windkracht acht." In Helsinki werden de winterbanden gewisseld voor spijkerbanden. "En die heb je echt wel nodig!"
Duisternis
Vanaf Taivalkoski, 2.300 kilometer naar het noorden, werd het menens. Met kou, ijswegen, veel sneeuw en vooral veel duisternis. "Je eet in de auto, overnacht soms in een hostel of in houten chaletjes. Er zijn veel beesten die ineens langs de weg staan. Rendieren en elanden. De beren lagen gelukkig te slapen en wolven hebben we niet gezien. Wel sporen." Van 12 tot en met 16 december was er geen zon. "Je bent alle begrip van dag en nacht en tijd kwijt en je kunt je moeilijk oriënteren. Je ziet de weg niet meer. Die ligt wat hoger dan de berm. Naast de wegen staan twee meter hoge paaltjes met reflectoren. Die volg je dan. Er zijn wel vijftien auto's van de weg gegleden. Maar je helpt elkaar en anders staan de hulpdiensten paraat. Er zijn geen persoonlijke ongelukken gebeurd."
Noorderlicht
Op 13 december werd het einddoel bereikt. De teams brachten twee dagen door in Nordkapp, het plaatsje vlakbij de Noordkaap. Er lagen toen 3.365 kilometers achter hen. De eerste dag werd er een gezamenlijk bezoek gebracht aan de Noordkaap. "Het was slecht weer met veel sneeuw en wind. Daar hebben we de vogeltjesdans gedaan", vertelt De Visser. De volgende dag brachten ze een tweede bezoek en was het helder. "Toen konden we de Barentszzee zien."
's Avonds volgde in het plaatsje Nordkapp de ultieme beloning. "We zaten met zijn allen aan tafel. Anton ging naar buiten om iets uit de auto te halen. Hij belde me en zei: 'Je moet nú komen." Tachtig man sprongen op en liepen naar buiten. Daar konden zij twintig minuten lang van het Noorderlicht spektakel genieten.
Vies
De uitdaging waterduiken werd in Zweden gedaan, een plons in het water door een gat in het ijs, gehuld in zwembroek of santakini, evenals de grootste uitdaging: het eten van Sürströmming (gefermenteerde Oostzeeharing). Voor de Zweedse bevolking het equivalent van kaviaar, voor de Nederlander een ware kwelling. "Het blik ging open en het stinkt echt heel erg. Je zag mensen kokhalzen. We hadden wat op een broodje gedaan met een augurkje en een uitje, maar het was héél vies. Een ander team had die challenge ook en we spuugden het allemaal uit. Anton was de held, hij slikte het door, likte zijn vingers af en had gedurende de rest van de dag last van zijn maag."
'Je wilt er echt
niet verdwalen'
Sprookjeswereld
Op 20 december bereikten de teams Apeldoorn. "We waren er en dan wil je eigenlijk gewoon naar huis." Na de plichtplegingen werd de terugreis dan ook zo snel mogelijk aanvaard. "Daar zag ik mijn dochtertje Emma weer die letterlijk in mijn armen sprong. Ik heb haar heel erg gemist."
Terugkijkend zegt De Visser: "Het was een reis door een sprookjeswereld daar in het hoge noorden. Het is prachtig, maar je wilt er echt niet verdwalen."[l]
