'Als je meer wilt nemen dan geven, wordt het foute boel'
ETTEN-LEUR - Het was donderdagmiddag feest in de Nachtwachtstraat in Etten-Leur. Emiel Frijters en Sjannie van der Wiel waren deze dag zestig jaar voor de wet getrouwd. Op 9 april is het zestig jaar geleden dat ze elkaar het jawoord gaven in de kerk.
DOOR FRANS VAN DER BOM
Het echtpaar Frijters-van der Wiel woont nog steeds helemaal zelfstandig. Na 43 jaar in Breda gewoond te hebben, kwamen ze zes jaar geleden naar Etten-Leur, omdat daar vier van hun zes kinderen al woonden en bovendien konden ze in Etten-Leur aan een woning komen waar alles gelijkvloers is.
Kermis
Emiel hoopt in augustus 82 jaar te worden en Sjannie is onlangs 79 geworden. Zoals in die tijd (de jaren tussen 1950 en 1960) gebruikelijk was, gingen de jongelui de kermissen af om te dansen en te sjansen, Zo ook Emiel, die van Eindhoven kwam, en Sjannie, afkomstig uit Drunen. Tijdens de kermis in Vlijmen was het liefde op het eerste gezicht.
Leraar
Emiel werd leraar natuur- en wiskunde en heeft meer dan twintig jaar les gegeven op de technische school Van Cooth (de voormalige GTS) aan de Biesdonkweg in Breda. Sjannie deed het huishouden en werkte later als bejaardenverzorgster aan de Grote Houw in Breda. Ze kregen zes kinderen: Ineke, Marie-José, Rienel, Jacqueline, Yvonne en Michel (de enige jongen, die het naar eigen zeggen best moeilijk had tussen zijn vijf zussen). Naast deze kinderen kreeg het diamanten paar ook nog eens twaalf kleinkinderen, de oogappels van opa en oma.
Geven
Op de vraag of het moeilijk is om de zestig jaar samen te zijn, zegt Emiel: "We hebben er nooit spijt van gehad en we hebben alles vanaf de koperen bruiloft gevierd. Om bezig te blijven." Om door Sjannie aangevuld te worden: "We hebben er totaal geen spijt van. Als we het over mochten doen, deden we het gelijk weer zo." Het geheim? "We zijn nooit uit elkaar geweest en je moet meer geven dan nemen. Als je meer wilt nemen dan geven, dan wordt het vanzelf foute boel."
Humor
De kleinkinderen hebben ze als het leukst ervaren in de afgelopen zestig jaar. "Want voor je kinderen moest je altijd werken en voor de kleinkinderen hebben en maken we veel meer tijd vrij!"
Emiel heeft altijd veel humor gehad. Dat bleek wel toen burgemeester Miranda de Vries binnenkwam en hij aan zijn dochters vroeg: "Jullie hebben toch zeker wel de zondagse kommekes op tafel gezet?" En even later, toen de burgemeester hem vroeg of hij het feestvarken was, antwoordde hij gevat: "Varken? Varken? Ik ben toch zekers geen varken?"[l]