'Je moet in eerste instantie van mensen houden'
ETTEN-LEUR - In juli is het 25 jaar geleden dat Dieneke Bicknese-de Rhoter (65) uit Etten-Leur haar officiële diploma koordirigent behaalde. In al die jaren stond ze voor meer dan vijftien koren en aan de wieg van zeker vijf koren. Op zaterdag 16 juni vindt in De Baai aan het Lukaserf 2 in Etten-Leur van 15.30 tot 17.30 uur een receptie plaats voor iedereen die met haar heeft samengewerkt en kunnen herinneringen opgehaald worden.
DOOR PETER HOUTEPEN
Rijk en trots kijkt Bicknese terug op de afgelopen 25 jaar. "Er zijn mooie dingen op mijn pad gekomen en die heb ik gegrepen. Soms wel met het idee van: 'Waar ben ik aan begonnen?'. Ik heb gelukkig veel mensen ontmoet die in mij en in mijn projecten geloofden. En ook wat het publiek betreft, die geloofden ook in mij en mijn concerten. Ik heb veel volle zalen gehad en veel lovende woorden na afloop. Hier heb ik veel steun aan gehad."
Grenzen
Om een goede koorleider te zijn moet je volgens Dieneke Bicknese in eerste instantie van mensen houden. "Je bent immers met mensen bezig in hun kwetsbare positie. Naast een groot empathisch vermogen moet je als dirigent tegelijkertijd blijven streven naar een bepaald einddoel dat je voor ogen hebt. Daarvóór moet je dus de grenzen blijven zoeken. Heb je die eenmaal gevonden, dan moet je er ook vol ingaan."
Eerlijk zijn richting de leden van een koor is een andere vereiste. "Als ze verstek laten gaan moet je ze er op aanspreken. Je hebt dus overtuigingskracht nodig, met als een van de argumenten bijvoorbeeld dat je als koor een verplichting hebt aan het publiek. Verder is het haast overbodig om te zeggen, dat je natuurlijk ook muzikaal voldoende geschoold moet zijn om overtuigend over te komen."
Tevreden
Voldaan is de jubilerende dirigente als de zangers en/of zangeressen van een koor na een geslaagde repetitie zingend naar huis gaan. "En natuurlijk haal ik voldoening uit de mooie muziek die ik te horen krijg bij de wekelijkse repetities en bij concerten. Voldoening is er ook als ik na afloop van een concert niet alleen een tevreden koor maar ook een tevreden publiek zie."
Gevaren
Koren zijn vanouds een gezelschap van mensen die wekelijks zingen en ook samen een vereniging willen zijn, maar die vorm ziet Dieneke Bicknese-de Rhoter verdwijnen. "Zingen wil men graag, maar de wekelijkse verplichting om te repeteren weegt voor veel mensen zwaar tegenwoordig. Ook bestuurlijk is het lastig. De leden zingen vaak liever dan dat ze besturen." Daarom ziet de Etten-Leurse voor de gemengde amateurkoren minder toekomst en wel voor de thematische en projectmatig werkende koren zoals een operakoor of passiekoor. Hoewel daar volgens haar ook twee gevaren op de loer liggen. "Ten eerste de vergrijzing en de clubvorming naar binnen toe, een koor waar je niet gauw binnenkomt. Kortom, gebrek aan ledenaanwas. Daarnaast zie ik bij dergelijke koren, laat ik zeggen, de verveling toeslaan: een operakoor gaat missen zingen, een smartlappenkoor gaat vierstemmige liederen zingen enzovoorts. Daardoor verdwijnt hun thema en gaan de koren steeds meer op elkaar lijken voor wat betreft het repertoire. Daar zou ik voor willen waarschuwen: blijf bij je zelf!"
Doorgaan
Als ze gezond mag blijven en het fysiek aankan, wil de jubilaris nog een poosje doorgaan met projecten. Speciale wensen daarbij heeft ze niet. "Ik heb meer dan mijn wensen bereikt. Ik heb zoveel verschillende muziek gedaan: popkoor, smartlappenkoor, kerkkoor, wereldkoor, mannenkoor, gemengd koor, vrouwenkoor, klassiek en licht, wat is er nog meer? Ik zie wel wat er eventueel nog op mijn pad komt, en als het me aanspreekt zal ik me met alle energie en plezier daarvoor inzetten."[l]