In Memoriam Paula Kloosterman-Christianen

10 juli 2018, 10:52

ETTEN-LEUR - “Het is het zingen, niet het lied”. Woorden die pasten bij Paula. Zij zong, zij zong goed. Sopranen partijen, die pasten bij haar, die waren Paula.

                

Op 27 november 1997 meldde zij zich aan bij toen net een half jaar bestaand Zwanentranenkoor. Sinds die ruim twintig jaren heeft zij weinig repetities overgeslagen, weinig optredens gingen aan haar voorbij. Zij was er gewoon. Viel misschien niet op, maar ze was er! ’n Nieuw lied had ze snel ‘onder de knie’ en boog zich dan soms, stiekem, onopvallend, naar links of naar rechts om haar medesopranen met haar stem, steun te verlenen. Ze zei dan niks, maar met haar stem liet zij zich dán wel horen. 'n Paar maanden geleden pas, was ze plots niet op de repetitie. Vreemd, ze was er toch bijna altijd? We hoorden kort daarna dat Paula in het ziekenhuis was opgenomen. Onderzoeken wezen uit dat ze ernstig ziek was. En nu, amper twee maanden later, hebben we haar uitgeleide gedaan in het crematorium in Breda. Met drie van haar lievelingsliederen hebben wij, afgelopen zaterdag, haar op gepaste en serene wijze uitgezongen…
Afscheid nemen doet pijn, voor ons, maar wat te denken van de naaste familie!? Wij wensen haar man, kinderen en partners, kleinkinderen en verdere naaste familie en vrienden alle sterkte toe bij de verwerking van dit verlies.
Wij zullen je missen Paula.
Het Zwanentranenkoor [l]