Trappistentrappers trekken er op uit
ZUNDERT - Een peloton van 16 Trappistentrappers heeft afgelopen weekend het gebied rondom het Duitse Winterberg doorkruist. Donderdag vertrokken vijf van hen op de fiets vanuit Wernhout om in twee etappes de 380 km naar Winterberg af te leggen.
Op vrijdag sloten elf leden die met de auto waren gekomen zich bij hen aan op de eindbestemming. Vanuit hun hotel werden dagelijks hele mooie lange, maar met de vele hoogtemeters ook behoorlijk zware, ritten gereden door de prachtige bosrijke omgeving van dit wintersportparadijs waar het dus ook heel goed fietsen is. Aan zon geen gebrek, af en toe een bui maar bovenal volop gezelligheid. Dinsdag is de hele groep met de auto weer huiswaarts gereden.
Ocho Cerveza
Het fietsavontuur van onze negen Ocho Cerveza mannen (spaans voor ‘Acht Bier’, eentje is de bob) verloopt geheel naar wens, ze zitten nu ruim over de helft van hun 1200 km lange tocht door Nederland. Zaterdag worden ze weer thuis verwacht. De tocht verloopt perfect, zeven dagen lang een prachtige rit, veelal langs mooie wateren, schitterend weer en genietend van het uitzicht. Er was enige paniek maar goddank werden de drie op mysterieuze wijze verdwenen fietsen toch terug gevonden.
Zondagritten
Met dertien man reed de A groep een rondje van 100 km. De rit richting Turnhout en via Baarle over Strijbeek weer terug leverde voor niemand problemen op. Na een tiental kilometers werd de 24 man tellende C groep, waaronder een handvol B-ers, wijselijk in twee groepen verdeeld. Ze reden een prima rit van 94 km langs het Westelijk Spuikanaal bij Bath, het tempo was goed en buiten een wielwissel door gebroken spaken was er weinig te melden.
Bij de D groep stonden 21 mannen en vrouwen aan de start voor een rondje Oesterdam. Windop vertrokken en windaf probleemloos weer naar huis en dat allemaal in een goed tempo. De rit kende wat vertraging door een langzaam rijdende tractor op de smalle buitenwegen bij Ossendrecht en gesloten spoorbomen in Heide. De koude klets beregeningswater bij Gooreind was wel verfrissend maar had niet per sé gehoeven. Hadden we in de wielrennerij gele kaarten gekend dan had de rituitzetter er vast een gekregen voor overschrijding van de ritafstand, nu bleef het bij een waarschuwing. De rit was met 105 km ook aan de lange kant, maar af en toe mag je wel eens buiten de pot pissen. Ook een van de deelnemers had op zo’n gele kaart kunnen rekenen wegens het inzetten van een eindsprint op de Wernhoutseweg, het was wel leuk om weer eens te sprinten maar we maken er geen gewoonte van.
In de E groep werd daarentegen wel goed op de afstand gelet, een rondje Stampersgat van precies 80 km. Onder de zeven aanwezigen een tweetal oud-leden die de ‘opstapgroep’ gebruiken om hun conditie weer op te bouwen. Het tempo was aangepast aan de samenstelling van de groep, er werd met ruim 28,5 km per uur dan ook lekker doorgereden.
Zondag 29 juli
Paul Barten zet dan een 105 km lange rit uit voor de A groep, Johan Suijkerbuijk een 100 km rit voor de B groep, John Peeters een 95 km rit voor de C groep en Ada Aernouts een 90 km rit voor de D groep. De E groep rijdt een rit van 80 km onder leiding van een wegkapitein. Vertrek voor alle groepen is 9.00 uur.[l]