Gezin al Nouri werkt hard aan inburgering
SPRUNDEL - Bassam al Nouri en zijn vrouw Eman al Koud wonen nu ruim een jaar in Sprundel. Hun wieg stond in een klein dorpje in Daraa (zuid Syrië). Bassam kreeg een oproep voor het leger van Al-Assad (het Syrische regeringsleger), maar wilde niet en reisde om die reden in 2012 naar Libië. In Turkije werden ze herenigd en werd de liefde bezegeld met een huwelijk. Helaas zitten familieleden van het jonge echtpaar her en der verspreid over Europa en het Midden Oosten.
DOOR CORINE ROKS
Ondanks het gemis van hun familie kijkt het gezin vol vertrouwen uit naar de toekomst. En 2018 begon goed voor de familie al Nouri; begin januari werd het gezin namelijk verrijkt met een dochtertje. Hun zoontje Alaa Aldien heeft nu een babyzusje, genaamd Asiel.
Huwelijk
"Wij komen uit hetzelfde Syrische dorpje, daar kennen wij elkaar ook van. We hebben elkaar weer ontmoet in Turkije, waar ook de familie van Eman verbleef", verklaart Bassam. De jeugdliefde bloeide weer op en samen stapten ze in het huwelijksbootje. "Samen met mijn schoonfamilie hebben we in Turkije ons huwelijk gevierd. Helaas waren mijn ouders hier niet bij aanwezig, ik heb ze al zes jaar niet meer gezien", laat de 31-jarige Bassam emotioneel weten.
Verblijfsvergunning
In Turkije werd hun zoontje Alaa Aldien geboren, nu een peuter van bijna twee. Turkije was slechts een tussenstop, want hij vertrok naar Nederland: "Hier worden moslims veel gastvrijer ontvangen dan in bijvoorbeeld Duitsland", verklaart hij. Hij kwam terecht in het asielzoekerscentrum in Venlo. Na een jaar wachten kreeg hij een verblijfsvergunning en een huis toegewezen. "Een huis in Sprundel. Ik ben gelijk gaan zoeken op de kaart, maar het bleek zo klein dat het er niet eens op stond", zegt hij lachend.
Herenigd
In oktober 2016 werd het gezin herenigd. Eman al Koud (27) heeft een jaar Frans gestudeerd, maar is nu gestopt om haar inburgeringsexamen te halen. Zij heeft nog moeite met de Nederlandse taal. Bassam al Nouri spreekt goed Nederlands. hij heeft inmiddels vier modules van het door de Staat verplichte inburgeringsexamen behaald. Van origine is hij docent Natuurkunde, maar werkte de afgelopen jaren als lasser. Hij zoekt nu een baan, maar moet nog even geduld hebben. "Om in Nederland te mogen werken moeten er nog wat formaliteiten afgerond worden. Het liefst wil ik een stageplek om van daaruit de arbeidsmarkt te verkennen. Oriëntatie op de Nederlandse arbeidsmarkt is ook een aparte module van het totale pakket van het inburgeringsexamen", laat hij weten. De lasser staat open voor een vervolgstudie.
Rustig
Hoewel ze in Sprundel en Sint Willebrord wat Syrische vrienden hebben die ze regelmatig bezoeken, missen ze het contact met de familie. Eman heeft wel een broer in Zwolle die ze eens per maand ziet. Over Sprundel zijn zij beiden dik tevreden: "Een rustig dorp, een goede basis om onze kinderen te laten opgroeien."
Voor hulp heeft het gezin een vast aanspreekpunt bij Vluchtelingenwerk Gemeente Rucphen, dat werkt met vaste vrijwilligers. "Voor vragen kunnen we daar altijd terecht." Zoontje Alle Aldien wordt binnenkort ingeschreven bij Kober peuteropvang. "Hij kan gelukkig zo naar de crèche. Hij mist het contact met andere kinderen", vertelt Eman. Het jongetje is wat verlegen, maar gaat direct rond met de zelfgebakken koekjes die zijn moeder op tafel zet. "Deze koekjes vallen ook goed in de smaak bij mijn cursusleiders van het inburgeringsexamen", besluit Bassam al Nouri lachend.[l]
Onderdak
Huis en haard verlaten om te ontvluchten aan het geweld in het thuisland. Gezinnen uiteengeslagen, moeizame tochten naar de veiligheid van Europa. De gemeente Rucphen biedt een aantal statushouders onderdak.