'We plukken de dag, want elke dag is er één'
SINT WILLEBRORD – 14 augustus 1958 was een wat druilerige dag met nogal wat regen, maar het was ook de trouwdag van Quirinus Heeren en Cor Vergouwen. En zoals dat in die tijd hoorde, werd er eerst getrouwd op het raadhuis en daarna in de kerk.
DOOR RENÉ BRUIJNINCX
Gefeest werd er in, het inmiddels afgebroken, café Welkom. Het diamanten echtpaar herinnert het zich als de dag van gisteren. Ze hebben goede herinneringen aan de jaren die achter hen liggen en genieten van elke dag die hen in redelijke gezondheid gegeven is.
Verenigd
Quirinus Heeren werd 'op Willebrord' geboren. Zijn echtgenote kwam uit Roosendaal, verhuisde naar Rijsbergen, maar kwam uiteindelijk als zevenjarige ook in Sint Willebrord terecht. "Dat was ook niet zo vreemd", vertelt ze, "want mijn moeder had hier haar wortels". Quirinus vult haar aan: "Op zich was het wel uitzonderlijk, want in die tijd was Sint Willebrord nog een redelijk gesloten dorp. Daar was toen nog niet echt ruimte voor buitenstaanders". Ze kregen verkering, trouwden in 1958 en gingen bij de ouders van Quirinus inwonen. "We waren daar zo gelukkig, dat we er altijd zijn blijven wonen", vertelt Cor. "In 1967 werd onze dochter Jolanda geboren, die later onze kleinzonen Anthon en Quintin ter wereld bracht".
Arbeidzaam leven
Quirinus heeft, naast een uitstapje naar de bouw, altijd in het isoleringswerk gezeten. "In heel Nederland werd een nieuw gasleidingennet aangelegd en dat moest worden geïsoleerd. Ik was de hele week van huis, maar de weekenden waren voor Cor en mij". Omdat hij zoveel van huis was, vond hij de momenten thuis heel belangrijk: "Wij gingen eigenlijk nooit op vakantie omdat we het thuis zo goed naar onze zin hadden", vat hij die tijd samen. "Mijn vrouw heeft ook nog en tijdje bij de FAAM in Breda gewerkt en bij TKT-textiel in Tilburg". "Zo hebben ze beiden hun steentje bijgedragen", voegt dochter Jolanda daar aan toe.
Vrije tijd
Quirinus Heeren was in het dorp een fanatiek voetballer. "Ik heb lange tijd bij Rood-Wit als back gespeeld. Later heb ik dat ook nog bij SVW '67gedaan. Dat was mijn lust en mijn leven. Ik geniet nog steeds van al die voetbalwedstrijden, en volg er heel wat op de televisie. Ik heb met plezier naar het WK gekeken omdat België het zo ver geschopt heeft". Moeder Heeren puzzelde vroeger nog wel eens wat en ze ging graag met haar dochter naar de Markt in Roosendaal of winkelen in Breda. "Maar dat kan ik niet meer, omdat ik niet zo mobiel meer ben". Dat zorgde er voor dat ze een andere hobby moest zoeken. "En dat is Facebook geworden", zegt ze trots met haar mobiel in de hand. "Mijn dochter heeft me dat geleerd, en omdat ik heel erg nieuwsgierig ben, volg ik alles wat er voorbij komt".
Feestje
Afgelopen vrijdag , 17 augustus, vierde het diamanten echtpaar een gezellig feestje met familie, neven en nichten, vrienden en kennissen in De Kwast. "Toen ze 40 en 50 jaar getrouwd waren vierden ze dat thuis, maar toen moesten ze zelf eigenlijk altijd zorgen. Daarom zijn we dit keer eens lekker buiten de deur gaan feesten, zodat ze met volle teugen van deze mijlpaal hebben kunnen genieten", zegt de enigszins geëmotioneerde dochter. Vader en moeder Heeren blijven er al bij al wel nuchter onder: "We zijn iedere dag blij dat we weer een dag samen verder kunnen. We plukken de dag en zijn dankbaar voor de tijd die er achter ons ligt", besluiten ze eensgezind.