Schaakhonger bij SV Eeuwig Schaak
RUCPHEN - Vorige week begon de interne competitie bij Eeuwig Schaak weer. Nog zonder clubkampioen Ad Bruijns, die op fietsvakantie in Canada is (o jee, als dat maar goed gaat) en ook Hans Otten ontbrak nog, maar verder stond iedereen weer in de startblokken.
Na zo lang geen serieuze partij gespeeld te hebben, was de 'schaakhonger' des te groter. Met name Patrick Heijnen, Jan Rijkse en Kees van Hogeloon stortten zich als hongerige wolven op hun prooi en verslonden hun tegenstander met huid en haar.
Wim Soeters was het slachtoffer van een ontketende Patrick Heijnen, die voluit in de aanval ging en bijzonder agressief en creatief speelde. Patrick walste over Wim heen en won op indrukwekkende wijze. Jan Rijkse had John van Helden van begin af aan in de wurggreep en John moest een stuk geven om mat te voorkomen. Maar met een stuk minder is dat alleen uitstel van executie en dat bleek ook nu het geval te zijn. Kees van Hogeloon deed hetzelfde met Gerard Snoeijs, al hield die de schade beperkt tot 2 pionnen. Kees wikkelde af naar een gewonnen toreneindspel, waar Gerard zich overigens opmerkelijk bekwaam in toonde en het Kees toch nog even lastig wist te maken. Hij kon het onvermijdelijke echter niet meer keren en Kees won.
Bij de andere twee partijen waren de krachten meer in evenwicht. Cees Buurman en Cor Lazeroms speelden zeker geen onaantrekkelijke partij, maar de balans was aan het eind in evenwicht, met remise als resultaat. Tussen Jan Konings en Ben Seleski ging het ook lang gelijk op, totdat Ben een stuk wist te buit te maken en het eindspel daardoor eenvoudig kon winnen.
Diagram
Wat als iemand die altijd schaakt als een woeste, uitgehongerde wolf (zoals bijvoorbeeld Bram van den Berg, die ook een paar keer meedeed met het Districtskampioenschap van Roosendaal) speelt tegen iemand die gewoon “de Wolf” heet? Dan gebeurt het volgende.
De afgebeelde diagramstelling is een fragment uit de partij tussen Kees de Wolf en Bram van den Berg, gespeeld op het Hogeschool Zeeland Toernooi van 2005. Bram van den Berg gooit er een gewaagd stukoffer tegenaan: 35...,Tb6xb3. Gewaagd is niet altijd hetzelfde als goed. Na 36.axb3 staat zwart gewoon verloren. Maar het loopt goed af voor Bram: 36.Kc2xb3?,Dg1-b1+ 37.Td2-b2,... (37.Kc3,Le5! 38.Kxe5,Da1+ en 37.Kc4,Db5+ 38.Kc3,Le5!) 37...,a3xb2 38.Dd4xb2,Le7-a4+ en wit gaf op. Na 39.Kc3,Le5+ verliest hij de dame.[l]