Knuffels krijgen zegen tijdens Franciscusviering
RUCPHEN - Tijdens de Regionale Franciscusviering Rucphen afgelopen zaterdag in de H. Martinuskerk van Rucphen, heeft pastoor Hans van Geel knuffels gezegend. Lievelingsknuffels van zo'n vijftien kinderen werden besprenkeld met het heilige water, nadat ze eerst kennis hadden gemaakt met de Heilige Franciscus.
DOOR CORINE ROKS
Op de sterfdag van deze dierenvriend wordt dierendag gevierd, een mooi moment voor de pastoor en het pastoraal team om deze boodschap te delen. Voor het eerst wordt de Regionale Franciscusviering Rucphen op deze manier gevierd. Pastor Jan van Steenoven hierover: "Het is belangrijk dat mensen weten waar dierendag op gebaseerd is, vandaar dat we de kinderen hierin hebben betrokken".
Franciscus
Aan het begin van de viering leggen de kinderen hun knuffel tussen de dieren bij de Heilige Franciscus, herkenbaar aan de witte duif op zijn schouder. Pastor Gerard Damen richt zich hierna tot de volwassenen en geeft stof tot nadenken over de schepping. Wat opvalt is de eigentijdse en ruimdenkende boodschap. Dit alles in het licht van Franciscus die zocht naar harmonie en vrede in alles wat leeft.
Verenigd koor
De Regionale Franciscusviering Rucphen trekt behoorlijk wat parochianen uit de kernen van de gemeente Rucphen aan. De banken van de middenbeuk zijn goed gevuld. Ook het kerkkoor is optimaal vertegenwoordigd, zij vullen de gehele zijbeuk. Voor deze gelegenheid hebben koorleden uit alle kernen zich verenigd. Hun gezang vult de Martinuskerk, de akoestiek is prachtig. De vocale afwisseling heren- dames komt hierbij goed tot zijn recht. Naar afloop van de dienst krijgen zij niet voor niets een applaus van de aanwezigen.
Duiven
Hoogtepunt van de mis is de zegening van de knuffels. Pastoor Hans van Geel laat de kinderen met hun lievelingsknuffel naar voren komen, waarna zij één voor één de zegen krijgen. Ook twee echte duiven worden in hun kooi besprenkeld. Pastor Jan van Steenoven heeft de dieren speciaal meegebracht. "De heilige geest en de vredesduif", geeft hij te kennen. Op de oproep om huisdieren na afloop van de dienst te laten zegenen gaf niemand gehoor.
'Zijn oortjes zijn nog wel een beetje nat'
Een van de moeders vertrouwt bij het verlaten van de kerk toe: "Normaal ligt mijn dochtertje rond deze tijd al op bed. Dus gauw naar huis en onder de wol". Het meisje trekt haar lievelingknuffel dicht tegen zich aan, en verlaat moe maar voldaan het kerkgebouw met de woorden: "Zijn oortjes zijn nog wel een beetje nat".[l]