Regen, blubber en koude houden runners niet tegen
STEENBERGEN - Klapperende tanden, geschaafde onderarmen, een nat pak én een voldaan gevoel. Dit omschrijft in één zin hoe deelnemers aan de Survivalrun in Steenbergen zondag over de finish kwamen. Door de regen was het parkoers wel wat zwaarder dan normaal, maar dat hield niemand tegen om van start te gaan.
DOOR TINEKE FESKENS
Al maanden zijn een groot aantal vrijwilligers bezig met de voorbereidingen voor de jaarlijkse Survivalrun in Steenbergen. Boomstammen zagen, touwen controleren en wedstrijdklaar maken, hindernissen ontwerpen en heel veel autobanden verzamelen. Wie in de maand voorafgaand door Steenbergen rijdt kan er niet omheen. Overal verschijnen de hindernissen en worden paden vrijgemaakt. In de laatste week voor de wedstrijd ligt het hele parkoers gereed en zaterdagnacht waren de vrijwilligers de hele nacht op pad om zaken te "fine-tunen". "In Steenbergen sta ik aan de kant en help ik met de organisatie. 3 juni mag ik zelf weer aan de start verschijnen." Een gedreven "crewmember" wil wel heel even tijd vrijmaken voor een paar vragen. Maar dan komt er weer een groep deelnemers richting hindernis gerend. Onder het viaduct gaan ze met een touw in Apengreep over het water. "Je hoeft niet onder de balken door, maar het mag wel!" Een van de deelnemers is Mark Huizinga, voorzitter van de Survivalrunbond, de SBN en internationaal judoka.
Categorieën
Als eerste gingen de licentiehouders van start. Vanaf 8 uur konden ze inschrijven en klokslag half tien mocht de eerste groep vertrekken. Maar liefst 58 mannen en vrouwen gingen van start. Deze groep loopt de Survivalrun op tijd. Tegen de tijd dat zij binnenkwamen waren de jeugd survivalrunners al van start gegaan. Voor beide categorieën tellen een aantal wedstrijden mee voor het eindklassement. Daarna mochten de recreanten van start. Jonge runners, koppels volwassenen en gemengd kwamen aan bod. Bij de voorinschrijving hadden 863 sporters zich aangemeld. Zondag verschenen ruim 800 deelnemers aan de start. Of er nog afmeldingen waren vanwege de regen? Vol verbazing reageerden de dames bij het inschrijfbureau. "Dit is Survivalrun! Wij draaien onze hand niet om voor een beetje kou en regen. Dat maakt de sport juist uitdagender!"
Finish
Dat Survivalrun een sport voor stoere mannen en vrouwen is blijkt wel bij de finish. Bebloede handen, geschaafde ellebogen en een flinke klodder blubber her en der kunnen de pret niet drukken. Iedereen feliciteert elkaar als de finish bereikt wordt. Hele families zijn met het Survivalrunvirus besmet. Dit was vooral duidelijk zichtbaar tijdens de koppelrun. Hier strijden koppels van vrouwen, mannen, gemengd en volwassenen met jeugd samen. Vaders met zonen, stelletjes, vriendinnen, noem maar op. De charme van de koppelrun zit hem in de diversiteit én het samen de hindernissen bedwingen. Voor een aantal jeugddeelnemertjes was het toch wel zwaar. Na afloop van de lichte jeugdrun vertelt Stijn van der Meijs uit Berkel-Enschot met klapperende tanden en met warmtefolie rond zijn schouders:"Het was wel leuk, maar eerst viel ik in het water, daarna moesten we er nog een keer doorheen. Maar het ging goed!" Had je het niet te koud? "Nee, dat kreeg ik het pas toen ik klaar was." Ondertussen, bij de finish waren de vuurkorven aangestoken, werden er hamburgers gebakken en drankjes uitgereikt aan de deelnemers. Op de achtergrond werden de prijzen uitgereikt, natuurlijk ook belangrijk, maar ondergeschikt aan het plezier van de Survivalrun. [l]
