'Iedereen heeft wel iemand om te gedenken'
STEENBERGEN - Vrijdagavond 4 mei. Op de Markt in Steenbergen zitten mensen op terrassen te genieten van de avondzon. Verderop bij de Gummaruskerk verzamelen mensen zich bij de kerk voor de Dodenherdenking. Voor velen een moment om stil te staan bij de slachtoffers die gevallen zijn voor onze vrijheid.
DOOR TINEKE FESKENS
De dodenherdenking in Steenbergen staat, zoals overal, bol van tradities. Het verzamelen bij de kerk, harmonie de Volharding met hun muzikale begeleiding en de scouting die bij het Kerkplein bloemen uitdeelt aan deelnemers aan de stille tocht. Het lijkt een gewoonte, maar elk jaar weer maakt de dodenherdenking een diepe indruk op iedereen die aanwezig is. Op het moment dat muziekvereniging Volharding zich opstelt staan op en rond de Markt al mensen klaar in afwachting van het luiden van de kerkklokken. Op de terrassen is het gezellig, mensen zitten te genieten van een drankje en lijken geen aandacht te hebben voor de stille tocht. Dat verandert als de stoet in beweging komt. Iedereen is stil als de stoet voorbij trekt, geen gelach, geen muziek, even geen slok of hapje. Er is alleen respect voor wat zich op de Markt afspeelt.
Stilstaan
Als de stoet door de Kerkstraat loopt sluiten veel mensen zich aan. Op het Kerkplein is het al druk, de scouting deelt rode, witte en blauwe anjers uit en de vlaggen hangen halfstok. Langzaam wordt het luiden van de klok minder tot ook dit geluid verstomd. De "Last Post" wordt gespeeld en dan, om klokslag acht uur is het stil. 2 Minuten is het muisstil op en rond het Kerkplein. Een aanwezige, eerst nonchalant hangend tegen een bloembak, staat in gelid, de vuisten gebald, strak voor zich uitkijkend. Ouderen, gezinnen, kinderen, iedereen beleeft de stilte, die elk jaar indrukwekkend blijkt te zijn. Op het moment dat de 2 minuten stilte voorbij zijn vliegen drie vliegtuigen over in Missing Man Formation. Dit ter nagedachtenis aan de in 1944 overleden piloten van de RAF. Leerlingen uit groep 8 van de Maria Reginaschool hebben een gedicht gemaakt. Samen lezen ze dit voor. In zijn toespraak staat burgemeester Van den Belt stil bij "stilstaan", soms letterlijk, zodat slachtoffers niet vergeten worden. "Zij verdienen dit eerbetoon. Wij staan hier niet alleen voor slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog, maar ook voor slachtoffers die elders gestreden hebben voor onze vrijheid." De burgemeester deed een oproep tot solidariteit. Elkaar vrijheid te gunnen, vrijheid van meningsuiting, vrijheid om stil te zijn, vrijheid om anders te zijn. Hierna legde hij, samen met zijn echtgenote een krans bij het monument, namens alle inwoners van Steenbergen.
Kinderen
Het zijn vooral de kinderen die indruk maken tijdens de herdenking in Steenbergen. Aan de hand bij hun ouders of grootouders stonden ze stil. Letterlijk. Niet alleen tijdens de 2 minuten stilte, maar tijdens de gehele herdenking bij het monument op het Kerkplein. Als vijf meiden van de Maria Reginaschool samen een krans leggen staan ook zij stil, in gedachten, wie weet waaraan. Tot slot krijgen alle aanwezigen de gelegenheid hun bloemen neer te leggen. Onder tromslagen gaat de stoet in stilte richting begraafplaats. [l]