Rien Dam is al 25 jaar vrijwilliger bij de Kleine Tour
STEENBERGEN - De 58-jarige Rien Dam begint maandag 6 augustus aan zijn 25e editie van de Kleine Tour. Hoewel hij niet is opgegroeid met de tour en hij zelf ook geen kinderen heeft, besloot hij 25 jaar geleden toch om als vrijwillige motorrijder het evenement te begeleiden. "En die 25 jaar is voorbij gevlogen", blikt Dam terug.
DOOR REMKO VERMUNT
Ruim tweehonderd (216) rennertjes stappen vanaf maandag weer op de fiets voor de 49e editie van de Kleine Tour. Een week lang gaan ze met vriendjes en vriendinnetjes op pad, maken ze mooie tochten en doen ze mee aan spannende spelletjes. Voor Rien Dam is deze week een weerzien met oude bekenden en vrienden.
Motorrijder
Het begon voor Rien Dam uit De Heen 25 jaar geleden toen hij vaak te vinden was in een Steenbergse motorzaak. "De vrouw van de eigenaar deed mee aan de Kleine Tour en ze vroeg me op een dag of ik mee wilde rijden als motorrijder." Zelf had Rien op dat moment niet veel met de Kleine Tour. "Ik heb zelf geen kinderen en ik heb er zelf ook nooit aan meegedaan, dus bij mij leefde dat niet zo." Na wat overleg besloot hij toch om mee te doen. "En het is toch wel heel erg leuk", moet hij bekennen. Een aantal motorvrienden rijdt ook mee en daardoor is het iedere keer weer een gezellig samenzijn. Het is zelfs zo leuk, dat Dam er al vijfentwintig jaar lang één week vakantie voor opoffert. Als je dat bij elkaar optelt, is Rien Dam al een half jaar van zijn leven bezig geweest met de Kleine Tour. "Maar het is best leuk onder elkaar én met die kinderen", zegt hij heel nuchter.
Rustplaats
In zijn eerste jaren reden er zeven of acht motorrijders mee, maar de laatste jaren is dat aantal flink toegenomen. "In de eerste jaren moesten we ook nog wel eens helpen om het podium op het Floraplein in elkaar te timmeren of dranghekken te plaatsen, maar dat hoeft tegenwoordig allemaal niet meer." Rien rijdt gedurende de Kleine Tour constant met één van de juryleden achterop. "Soms rijden we vooruit om de rustplaats te verkennen. Meestal is die wel prima, maar soms moet je even wat ruimte creëren." Op andere momenten laat Rien zich afzakken naar de laatste deelnemers van de karavaan, zodat het jurylid kan bekijken of de rennertjes allemaal netjes rijden.
Brutaler
In de loop van de jaren heeft Rien Dam al het nodige voorbij zien komen. Volgens hem is vooral het verkeer de laatste jaren brutaler geworden. "Er zijn altijd wel mensen die moeilijk doen, maar je leert daar wel mee om te gaan." Hoogte-, of eigenlijk dieptepunt, was een aantal jaar geleden toen een vrachtwagen op de karavaan af kwam rijden. "Die man wilde echt niet aan de kant. Toen is de politie erbij gekomen en die hebben hem laten parkeren op een erf in de buurt." De man bleef volgens Dam tekeer gaan. "Uiteindelijk zijn z'n sleutels afgepakt, zodat hij echt geen kant meer op kon." Dam snapt dat het soms vervelend kan zijn. "Maar, het duurt ongeveer tien minuten voor zo'n karavaan voorbij is, wat maak je je dan druk."
Vrijwilligers
Hoewel veel organisaties kampen met een tekort aan vrijwilligers, heeft de Kleine Tour daar geen last van. "De Kleine Tour leeft echt in Steenbergen. Dat is te zien aan de wachtlijst voor de rennertjes, maar je ziet ook dat veel van die rennertjes betrokken blijven bij de tour." Onder de motorrijders is er dan ook sprake van verjonging. Een derde van de groep bestaat nog uit de 'oudere' motorrijders. "Omdat er zoveel jong bloed bij komt, is het niet noodzakelijk om door te blijven gaan." Hij overweegt dan ook om te stoppen.
Stoppen
"Het valt altijd midden in onze vakantie. We kunnen daardoor nooit langer dan een week op vakantie", vertelt Rien. Daarnaast wil hij op z'n hoogtepunt stoppen. "Toen ik bij de Kleine Tour kwam, bestond de tour 25 jaar. Volgend jaar bestaat de tour 50 jaar, dus wellicht is dat een mooie gelegenheid om ermee te stoppen." Helemaal zeker is Rien overigens nog niet van zijn keuze. "Je gaat zoiets toch wel missen. Als ik stop, dan kom ik zeker nog een dagje kijken", zegt hij meteen. [l]