Ati Graaumans, KNVB en fans over NAC-Icoon
BREDA - In zijn jeugd was Daan Schrijvers de onbetwiste leider in het schoolelftal van de Petrus Canisiusschool. Als proefvoetballler bij NAC, DWS en PSV zagen we hem in dezelfde rol.
DOOR RINIE MAAS
Niet velen zullen weten dat Daan Schrijvers na zijn eerste indrukwekkende optredens bij NAC en DWS (landskampioen in 1964 ) uitnodigingen had om te komen spelen voor Eintracht Frankfurt en Benfica.
Daan Schrijvers debuteerde op 5 september 1962 al in het Nederlands elftal tegen de Antillen in een vriendschappelijke wedstrijd die met 8-0 werd gewonnen.
De KNVB: "Hij speelde 90 minuten een foutloze interland". Toch wilde hij een logischer overgang. In 1965 koos hij voor PSV.
Baken
In dienst bij de concurrentie vergat Daan nooit dat hij een jongen was die vanaf zijn tiende met NAC verbonden was. Het was een gehechtheid die wij ook zagen bij de reünies van de Petrus Canisius lagere school.
Ze werden door Henk Willemsen en andere vrijwilligers drie keer georganiseerd en alle keren was Daan ook daar een soort baken waaromheen Joop Korebrits en andere NAC spelers zich schaarden.
Over Daan als tegenstander heeft, omgezet in mijn woorden, Ati Graaumans gesproken: "Gedurende zes seizoenen was Daan bij DWS en PSV onze tegenstander; de kampioenen van de vaderlandse competitie.
Met NAC verloren we van genoemde clubs meer dan we wonnen. Kwam Daan na afloop in het spelershome een glaasje bier drinken met zijn oude makkers.
Hij sprak de verzachtende woorden: "Wat had ik jullie de overwinning gegund…omdat jullie geen vuist konden maken heb ik met de gedachte gespeeld…de bal op m'n slof te nemen…in eigen doel….maar sorry….ik ben op zondag prof en morgen ben ik Daan Schrijvers die zijn brood bij de bakker betaalt".
Stilist
Ati Graaumans speelde op 20 december 1970 met Daan in het hart van de verdediging zijn eerste wedstrijd.
Ze bevochten op NEC een 1-1. In een historisch duel op 12 mei 1974 wist NAC met de defensieve krachten in de gelederen zich te handhaven in de eredivisie. Feijenoord werd over de knie gelegd. (1-0).
Graaumans: "Daan heerste in de lucht; de afvallende bal zond ik verder of nam hem mee over de grond. Als tegenstanders sneller waren dan vonden we oplossingen met tactisch inzicht".
Schrijvers was als prof niet anders dan in zijn jeugd op de Gasjes: een sportieve stilist.
Graauwmans: "Ik moest nogal eens aan de noodrem trekken of een lichte beuk uitdelen".
In de seizoenen dat zij samen speelden kan hij van Daan geen gele, laat staan rode kaart herinneren. "Ook buiten het veld hadden we dezelfde gedachte hoe voetbal gespeeld zou moeten worden. Een gruwel in zijn ogen was het alsmaar breed rondspelen van de bal.
Dat kon hij leuk verwoorden: "Ze speelden elkaar 28 keer de bal toe en weet je hoeveel ze opschoven?: één meter achteruit".
Keurkorps
Zij die het eerste van NAC hebben gehaald zijn àllen idolen en Iconen op hun eigen manier. Want haak je aan bij NAC vanaf 1912, dan maakt het niet uit of je technisch talent hebt of een werkmentaliteit.
Graaumans windt er geen doekjes om. "Profvoetbal spelen is overleven of afvallen…jonge spelers, vijftig/zestig jaar geleden bij NAC, werden met harde hand duidelijk gemaakt wat het vak inhield.
In een kleedkamer vol doorgewinterde profs en met twee internationals waren de lessen spartaans. De karakters werden aan de Beatrix gevormd. Meedogenloos, op de man af.
Voor een arm om je heen of een stimulerende peptalk moest je als jonge speler bij de routiniers niet aankloppen…een harde opleiding van waaruit ons NAC gevoel is gekweekt"…
NAC-gevoel
Op de beeldbank van het stadsarchief vang ik daarvan een veelzeggend moment.
Hoewel Ati er zich niets meer van herinnert spreekt de foto en bijschrift een kwart eeuw geleden mijn inziens boekdelen: "De oud voetballers van NAC Daan Schrijvers en Ati Graumans bieden, namens NAC, het gouden bruidspaar Joke en Piet Snijders een cadeau aan. Al die vijftig jaar heeft Piet ook alle thuiswedstrijden van NAC bezocht".
Het lijkt er veel op dat Piet en Joke door de in onberispelijke confectie gestoken heren een zilveren schaal wordt aangeboden. Wat erop staat is de vraag. De foto is m.i. veelzeggend over werken voor de club na de actieve periode. Hier spreekt het NAC-gevoel.
Ook superverdediger Adri Pelkmans herinnert Daan: "Hij speelde verfijnder dan Israël" . Addy Brouwers: "Daan droeg een elftal". De fans van wie Mick: "Liep trots met zijn borst naar voren; straalde kracht uit".
Wanny: …"Hoewel we Daan nooit hebben zien spelen wist je toch dat het een grote speler was".
Oldie: "Daan, was een sieraad voor de voetbalsport. Een ware gentleman op het veld." En Moppernac zegt terecht wat stelt voetbal voor t.o.v. van de klap als zo'n Daan wegvalt". [l]