'En moeder de pap is aangebrand'
ULVENHOUT - Ik maakte voor het eerst kennis met het Bredaas volkslied " te midden van de Paarse Heide" in het begin van de jaren vijftig. Een lied uit de jaren 20 van Louis de Moree, de kapelmeester van "het zesde". Dit was de beroemde militaire kapel in Breda van het zesde regiment infanterie. Door iedereen het Zesde genoemd. Tony Smits van Waesberghe schreef de tekst.
Hoe Bredaas kan het zijn. In die jaren 50 werden er grote samenzangfestijnen, met honderden leerlingen van de lagere scholen, georganiseerd op de Grote Markt. Aubades voor de burgemeester van de stad vanwege Koninginnedag. Voor ons was het altijd een feest als we met alle leerlingen van de Christus Koning school vanuit de Belcrum naar de Grote Markt liepen. Het was als een reis naar het buitenland. De Belcrum was nog geen integraal deel van Breda. Alles boven de spoorlijn was ver weg . Althans zo voelde het voor ons. Het was een gezellige kinderrijke buurt en ik heb er een heerlijke jeugd gehad. Yuppen waren er nog niet te bekennen en bakfietsen werden gebruikt door de venters die regelmatig door de wijk fietsten. Wat me het meest is bijgebleven dat steevast het concert werd beëindigd met het Paarse Heide lied. Dit werd dan door ons spontaan en uit volle borst afgesloten met de onvergetelijke woorden "en moeder de pap is aangebrand, en zet 'm maar aan de waterkant want ik lust geen aangebrande pap"
Dit alles tot grote woede van de onderwijzers en de aanwezige notabelen. Iedere keer werden we hierop aangesproken dat dit toch echt nooit meer mocht gebeuren. Dit moet de eerste vorm van opstand van de jeugd zijn geweest in dit pre-nozem tijdperk. De notabelen wisten nog niet wat hen te wachten stond in de jaren 60.
In de jaren 70 kwam De Paarse Heide weer terug op de Grote Markt. Bij de openingen van het jazzfestival kwam het altijd terug maar nu gespeeld in een jazzy versie door vele jazzorkesten.
In die tijd moest ik aan mijn muziekleraar denken. Hij was een militaire beroepsmuzikant die zijn muziekleven lang in het 6e speelde en vaak vanaf de Kogelvanger op de Galderse hei naar de kazerne moet zijn gelopen om de infanterie na een oefening in marstempo naar huis te brengen. Ook hij was een man van discipline en zijn pianolessen waren echte driloefeningen. Ik voel het aanwijsstokje nog.
Dit alles kwam bij naar boven naar aanleiding van deze foto. Een niet spectaculaire foto maar voor veel mensen uit Bavel zeker ook een jeugdherinnering. Het gaat hier om het snoepwinkeltje van Toosje van de Hei. Zij woonde op De Bavelse hei, op de Roosberg. De Bavelse jeugd kocht hier bier, ijs en chips. Als dit voor jou ook herinneringen oproept, schrijf ze op en stuur je verhaal naar info@paulusvandaesdonck.nl. Doen!
Wij verzamelen graag verhalen uit het verleden en zullen ze op onze website plaatsen. www.paulusvandaesdonck.nl. [l]