Erfgoedvereniging Engelbrecht van Nassau presenteert: Achteruitkijkspiegelen

In 2017 verscheen een feuilleton in BN DeStem van Tony Dirne: herkenbare heemverhalen over het Breda van toen. Maar hij deed meer: speelde toneel, schreef daarvoor teksten, musiceerde in verschillende ensembles, maakte muziekopnamen in eigen studio en produceerde een grote reeks documentairefilms. Zijn verhalen zijn thans gebundeld tot een boek.

Over het turbulente leven in Breda zoals hij dat heeft ervaren, schrijft hij:

“Op de Tarcisiusschool aan de Tramsingel waar broeder Alphonso krachtig en overduidelijk de algehele leiding had, gonsde het van buitenschoolse activiteiten: ‘Omdat dat ’t spul goed bij mekaar houdt’, had De Fons (zoals alle leerlingen hem voor het gemak noemden) geroepen aan het einde van een toespraak bij de opening van een toneelavond in het jeugdhuis aan de Lunetstraat. De Fons was volautomatisch ook leider van de toneelclub, de voetbalclub TVC, het zangkoor van Coos van Overbeek – die zwaaienderwijs ook de piano of het kerkorgel bespeelde – de padvinderij en de Bredase wielerclub. Bovendien loste hij problemen in de buurt op als tweespalt of ander ongemak tussen twee buren naar zijn zin te lang duurde. Het paste ook helemaal in zijn amicale aanpak; stevig maar rechtvaardig.

Zaal De Baronie

In die ambiance groeide Tony Dirne op: voetballend, zingend, zwemmend in Het Ei, in het sportfondsenbad als lid van Zwemclub Surae, varend op De Mark met een zelfgemaakt vlot van steigerplanken dat hij mocht aanmeren onder de laad- en losplaats van de ETNA-fabriek. Tony had veel animo voor het ontdekken van nieuwe bezigheden, ook al kostte hem dat veel tijd en moeite. Zodoende ging in het laatste jaar ‘op school bij De Fons’ zijn revue “Met een lach en geen traan” in première in Zaal de Baronie aan de Nieuwe Haagdijk. Daar leerden hij Kees Brosens kennen, die de geluidsvoorziening regelde in Concordia en bij NAC als er thuis gevoetbald werd. Nog diezelfde week was Tony met Kees op pad als geluidsassistent bij evenementen in Het Valkenberg, bij wielerwedstrijden en optredens van radioartiesten op het Van Coothplein.

The Original Victoria Band

In de zomer die daarna volgde speelde hij samen met vijf klasgenoten in het kader van het Kindervakantiewerk eenakters in openluchttheaters op verschillende plaatsten rondom Breda. Van de onkostenvergoedingen en de fruitpluk bij boer van Aperen in Princenhage kocht hij – met uiterst gespreide betaling – een drumstel bij Franske Dieckman, die elke week op de zaterdagmarkt op de Nieuwe Haagdijk te vinden was in zijn rariteitenkraam. Kort daarna speelde Tony elke zaterdagmiddag met The Ramblers voor de radio. Dat vloeide mooi samen met het geluid van zijn brushes als de knop van de radio op standje 8 stond. Na een stugge oefenperiode speelde hij in The Original Victoria Band van Theo Abels, afgewisseld met Chiquita o.l.v. Anton Plasman, het Sextet van Frans Meesters, The Blue Skies – waarmee 2 maal per week gerepeteerd werd achter het Café Ome Jan aan de Ginnekenweg, de Mixers en Joop van der Marel.

Stereofonie

Tijdens een plaatopname in de zestiger jaren bij Phonogram werd Tony verliefd op de boeiende breedte, diepte en helderheid van de opgenomen muziek. De stereofonie was uitgevonden! Samen met een ervaren technicus van de radiodistributie op De Oude Vest bouwde hij een bijzonder uitgebreide mengtafel. In de loop van 16 jaren ontwikkelde hij in een oude timmermanswerkplaats in de Antiloopstraat een complete multitrack studio, waarin Tony honderden langspeelproducties maakte met muziek in alle mogelijke stijlen. Door de repertoirekeuze, de arrangementen en de bruisende opnamekwaliteit, vonden zijn maaksels hun weg naar Londen, Parijs, Hamburg, Madrid, Berlijn, Kopenhagen, Boedapest, New York en Tokyo. Vrijwel alle lp’s zijn daarna wereldwijd op cd’s verschenen.” De presentatie door Tony Dirne op donderdag 25 april 2019 vanaf 19.30 uur in Scc De Poelewei, Mgr. De Vetstraat 2, Breda is vrij toegankelijk voor leden en niet-leden van de erfgoedvereniging. [l]