Diamanten huwelijk voor Cor en Cees Rovers
ETTEN-LEUR - Cor en Cees Rovers vieren feest. Zij zijn 60 jaar getrouwd en mogen zich daarom een diamanten huwelijkspaar noemen. Ze zijn nog steeds blij met elkaar en kijken terug op een mooi huwelijksleven. Ook nu genieten ze nog, maar dan op een wat rustiger manier dan vroeger, toen er hard gewerkt moest worden en het bezit van een auto nog in de verre toekomst lag.
DOOR STELLA MARIJNISSEN
"We hadden niet eens een fiets", zegt Cees Rovers. Hij is een Ettenaar die met zijn vader, moeder, twee broers en een zus aan de oostkant woonde waardoor hij naar de lagere school in het Liesbos liep. Cor van Batenburg liep met haar twee broers en zussen vanuit 't Sander naar de Jozefschool in de Bisschopsmolenstraat. "Je wist niet beter. Onderweg touwtje springen", herinnert Cor zich.
Werken
Terwijl Cees op 14-jarige leeftijd aan zijn eerste baantje begon, ging Cor na de lagere school nog naar de huishoudschool bij de nonnen. "We gingen met de hele klas, veertig kinderen of zo." Daarnaast volgde ze een opleiding coupeuse en ging werken in een atelier in Breda en later in Leur. Cees werd stukadoor. "Ik had een baantje bij een stukadoorsbedrijf in Breda. Mijn eerste loon was vijf gulden per week, maar toen ik erachter kwam dat mijn broer bij verffabriek Teolin een tientje verdiende ben ik eens even gaan praten en werd mijn loon verhoogd. ook naar tien gulden!", grinnikt Cees voldaan. Voor zijn diploma volgde hij een aantal jaren de avondschool. "'s Morgens op de fiets naar Breda om te gaan werken, dan terug naar huis om te eten en 's avonds weer naar de ambachtsschool in Breda."
Dansen
Cees was 17 en Cor 18 toen zij elkaar voor het eerst ontmoetten op de dansvloer van 't Stoombootje in Prinsenbeek. Cor: "In Etten was niks te doen, dus gingen we altijd daar dansen." Uiteraard hadden beide, zoals in die tijd gebruikelijk was, eerst dansles gehad. Cor ging naar kapper Vriens, die achter zijn zaak een zaaltje had waar hij samen met zijn vrouw dansles gaf. Cees ging naar Breda. "Naar de dansschool aan de Bavelselaan." De dansvloer in 't Stoombootje lokte, Cees liet zijn oog op Cor vallen en werd verliefd. "We waren aan het dansen en toen vroeg ik of ik haar thuis mocht brengen." Cor viel voor zijn mooie ogen en zwarte lokken en zei onmiddellijk ja.
Trouwen
Afspraakjes volgden op zondag en na vijf jaar verkering ging het paar trouwen op 26 september 1959 voor wet en kerk. "Dat was op Cees zijn verjaardag, we waren toen allebei even oud, 22 jaar. Ik ben op 16 oktober jarig." Het feest werd in het ouderlijk huis van de bruid gevierd en Cor maakte haar trouwjurk zelf. "Die heeft daarna nog een heel 'eigen leven' binnen de familie geleid", vertelt Cor. "Ik heb 'm later korter gemaakt en met een petticoat gedragen en uiteindelijk is ie in de carnavalsstoet beland."
Vakantie
De eerste echtelijke woning was een houten hut, zoals Cees die zelf omschrijft. "Met een grote kamer, een keukentje en een slaapkamertje. Het toilet was buiten. Na vier jaar hebben we grond gekocht, zijn we gaan bouwen en in dat huis wonen we nu nog." Cor stopte na haar huwelijk met werken omdat dit verplicht was. Ze bleef echter niet stil zitten en ging thuis voor anderen aan de slag. Cees heeft er 42 jaar stukadoren op zitten. Zij kregen drie kinderen. "We gingen graag met het gezin op vakantie. Met de vouwwagen naar Oostenrijk. En we hebben altijd veel gefietst."
Geweldig
Ook na hun pensionering bleven fietsen en vakanties een favoriete tijdsbesteding. Met de auto, de fietsen achterop, naar een hotelletje ergens in Nederland en dan een dag of drie rondtoeren. Langlaufen in de winter in Oostenrijk. Met de caravan op pad naar Frankrijk en de Veluwe. Nu doen ze het wat rustiger aan, hoewel Cees (81) nog steeds tennist. Van hun kinderen en kleinkinderen kregen zij in het voorjaar al een fantastisch huwelijkscadeau. Een week genieten in een prachtig hotel in Oostenrijk, all inclusive. "We hebben dat deze zomer al gedaan. Het was geweldig!"[l]