Diamanten huwelijk voor echtpaar Suijkerbuijk
ETTEN-LEUR - 60 jaar getrouwd betekent een diamanten huwelijk. Aan die zestig jaar gaan meestal nog wat jaren vooraf: die o zo spannende verkeringstijd. En hoe mooi is het, dat je op jonge leeftijd iemand tegenkomt waarvan je zegt: díe is het en dat je dat 67 jaar later nog steeds vindt. Geert en Corrie Suijkerbuijk zijn het daar met elkaar over eens. Hun geheim? "Goed nadenken voor je iets doet en altijd leve de lol!"
DOOR STELLA MARIJNISSEN
Geert en Corrie zijn in 1936 geboren. "Allebei in Etten", bevestigt Geert. Het gezin Van Steen, waar Corrie een van de zeven kinderen was, had een tuinderij. Geert Suijkerbuijk was een telg uit een arbeidersgezin. Donkerharige Corrie ging naar de lagere school bij de nonnen in 't Withof, Geert ging naar de Gerardus Majella lagere school. Jongens bij de jongens en meisjes bij de meisjes. Zo hoorde dat toen.
Dansen
Ze kwamen elkaar wel eens tegen en Geert had zijn ogen niet in zijn zak. "Ik zag haar wel eens, op weg naar school of in het dorp en ik dacht: "Dat zwartje moet ik hebben." Hij greep zijn kans bij de danslessen van kapper Vriends. "Als je bij de kapper zat en je begon over dansen, dan ging hij zo een paar passen voordoen", grinnikt Geert. Hij vroeg haar ten dans en zij viel als een blok voor hem. "Liefde op het eerste gezicht", beaamt Corrie volmondig.
Auto's
Corrie hielp thuis in de tuinderij en was daarnaast huishoudelijke hulp bij 'De nieuwe winkel' in Sint Willebrord. Helpen in de winkel hoorde daar gewoon bij en werken tot zondagmiddag half drie ook. Geert ging met zijn veertien jaar met pa mee, werken in de steenbakkerij. Maar hij had het daar al snel gezien en volgde een avondcursus automonteur. Zijn grote passie? Auto's. En dat zijn ze nog steeds, maar het leven had toch iets anders voor hem in petto.
Stropdas
Militaire dienst was de hemel op aarde voor de autoliefhebber. "Ik ben in 1956 in dienst gegaan. Daar was ik echt blij om. Ik heb een prachtige tijd gehad. Ik mocht in alle voertuigen rijden, zelfs een klein tankje." De soldaat eerste klas was op diverse plaatsen gelegerd en verloor zijn stropdas in een dubieus café in Den Helder. "Ze haalden die van je nek en hingen 'm boven de bar, volgens mij hangt 'ie er nog", herinnert hij zich vol plezier.
Drukkerij
Eenmaal uit dienst werd het serieus. De liefde bloeide en Geert vroeg zijn Corrie ten huwelijk. Zij kochten een huis en op 31 oktober 1959 trouwde het stel. Geert trad in dienst van drukkerij De Spaarnestad, het latere Roto Smeets, dat nu een prooi van de sloophamers is. Terwijl Corrie voor het gezin zorgde, maakte Geert carrière. Hij begon als vrachtwagenchauffeur, werd overgehaald om zijn drukkersdiploma te gaan halen - want dat was een betere baan en leverde meer geld op werd hem gezegd - en werkte vervolgens in de proefdrukkerij. De bedrijfsbrandweer was blij met hem en met zijn passie voor auto's. "Ik haalde mijn diploma's en reed op de brandweerauto." En toen uitzendkrachten een puinhoop maakten van de inkt in de tankwagen klom hij ook achter dat stuur. Na 38 jaar vond Geert het mooi geweest en ging met de VUT.
Feest
De kinderen waren het huis uit en naast hun liefde voor dansen en gezelligheid werd het tijd om te gaan reizen. Met de auto toeren door Europa en met het vliegtuig naar vakantiebestemmingen, totdat een luchtzak Corrie noopte om te zeggen: "Dat nooit meer!" Het vliegtuig werd ingeruild voor een camper en de Franse Rivièra verkend.
Nu is het tijd voor rust. Een kop koffie drinken in het winkelcentrum of een bezoekje aan een tuincentrum. Daarnaast is er tijd voor feest ter ere van hun diamanten huwelijk. Een gezellige bijeenkomst voor familie, vrienden en bekenden en met het hele gezin genieten van hun cadeau: een rondvaart door de Biesbosch.[l]