Kermisattracties
Eerlijk gezegd had ik het nooit zo in de gaten, maar een maand geleden zag ik opeens wat veel anderen al langer wisten en zeiden. Wat is die Ivo Niehe toch op een ongeëvenaarde, heerlijke manier vol van zichzelf. Ik zag het televisie-icoon bij De Wereld Draait Door, een programma dat een begrip is, maar als je het Niehe zou vragen nog lang niet de status heeft van zijn TV Show. Niehe zat aan tafel, omdat hij op bezoek was geweest bij John Bercow. Vorig jaar had ik het begrepen als u nu zou denken 'wie?' maar inmiddels kent iedereen de speaker van het Britse Lagerhuis. Bercow is een beroemdheid door de manier waarop hij de chaotische Brexit-debatten leidt. Als ik 'order, order' schrijf, hoort u het hem met zijn schorre, maar luide stem en ietwat bekakte accent zeggen. Niehe vertelde Matthijs van Nieuwkerk, een goed presentator, maar als je het Niehe zou vragen nog niet iemand van zijn statuur, dat Bercow nooit interviews geeft. Bij hoge uitzondering had hij tijd vrijgemaakt voor Ivo, zoals Bercow Neerlands trots aansprak. Er kwamen wat fragmenten voorbij van het 'unieke gesprek', maar wie meer wilde zien, moest maar naar de uitzending kijken. Ik heb het gedaan en heb me vermaakt. Hij mag vol van zichzelf zijn, maar feit is dat Niehe leuke televisie maakt. Het gaat me hier eigenlijk ook niet om de mastodont van de Nederlandse televisie, maar om Bercow. De Engelsman is in een paar maanden tijd van een onbekende politicus wereldberoemd geworden door het drama dat Brexit heet. Dat weet hij zelf als geen ander. Niehe dacht dat het uniek was dat hij hem te spreken kreeg, maar ik kan de televisie de laatste weken niet aanzetten of ik zie de 'speaker' op zenders in binnen- en buitenland en vooral andere dingen doen dan het leiden van debatten in de House of Commons. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na het interview bij Jinek, waar hij vorige week als rockster werd onthaald, het met de welbespraakte Brit heb gehad. Mij bekruipt hetzelfde gevoel als met de aardige voetballer met het matje Nathan Rutjes, die na één leuk interview overal te zien en horen was, The Voice-winnares Maan, die haar mening over van alles en nog wat mocht geven, en Gerard Joling en Peter R. de Vries, van wie er soms meerderen lijken te bestaan. Hoe leuk, slim of wat dan ook mensen ook zijn, het kan te veel van het goede zijn. Bercow doet er volgens mij goed aan zich weer te concentreren op het Lagerhuis, voordat hij een veredelde kermisattractie wordt en zelfs de Britse politici, wier reputatie ook niet al te best is, hem niet meer serieus nemen.En Niehe? Hij moet televisie blijven maken. Voor hem geldt 'te veel van het goede' niet. Vraag het hem zelf maar.[l]